Gisteren had hij zijn nieuwe (twee weken geleden gekocht!!!) tut alweer kapotgebeten, dus hup dat ding in de vuilbak en Kobe 's middags zijn bed in zonder tut. Natuurlijk eerst onder luid protest, tot ik een beetje boos - ahja, 't was verdorie zijn eigen schuld ;) - door de babyfoon zei dat ik aan zijn oor zou komen trekken als hij niet ging stoppen met brullen. En toen werd het meteen muisstil... En vijf minuten later lag meneer te snurken!
Aangezien de vorige pogingen om de tut weg te laten gigantisch mislukt waren, moest deze overwinning toch een beetje extra gevierd worden. Dus toen Kobe wakker was, mocht hij meteen naar Pieter bellen om trots te vertellen dat hij zonder tut geslapen had. En omdat ik daarna toch naar den AVA moest om wat etiketten, mocht hij daar een klein cadeautje kiezen. Dat werd een schaar, en blij dat hij was! Natuurlijk zo eentje die alleen maar papier kan knippen, geen haar en kleren, geweldige uitvinding trouwens...
Thuis ging hij meteen aan de slag, meneer heeft fel geknutseld! Twee A4 vellekes helemaal verscheurd, de schaar mocht blijkbaar enkel toekijken :)
We hadden ook nog iets anders meegenomen: zo'n kronkelrietje met een eendje erop, dat zou hij dan krijgen als hij 's avonds ook weer flink zonder tut zou slapen.
En zie, deze morgen een fiere Kobe aan tafel, mét een warm chocomelkske en een stukje cake, mét zijn rietje! Hij is er mee weg, denk ik. Nog een paar dagen overdreven enthousiast doen, af en toe nog een klein cadeautje, en dat zal dan het officiële einde van het tijdperk van de tut zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten