zondag 28 december 2008

Dag van de onnozele kinnekes!!!

En - met de hulp van een al even onnozele mama en papa - komt ge met Kobe op zo nen dag de volgende toeren tegen:


donderdag 25 december 2008

Vrolijk Kerstfeest!!!

Eerst de grootste excuses van mezelf voor het niet brengen van het beloofde CenterParcs-verslag...
Maaaaar... Ter compensatie van dat gemis brengen wij u nu iets véél beters!
Ik heb de kerstboodschap van de koning nog niet gezien, en ben eerlijk gezegd ook totaal niet van plan om daar naar te kijken. Ik vind deze versie persoonlijk veel beter! Dames en heren, wij presenteren u: de kerstboodschap van Kobe !!! Enjoy!





Een dikke week geleden poseerde onze kleine spruit ook al eens in dezelfde outfit voor onze kerstkaartjes, ook schoon zenne! Met nen dikken dankuwel aan tante Lien voor het trekken van de foto's en het nodige ge-Photoshop natuurlijk. Kobe écht in ne levensgrote kerstbal steken en er bakken sneeuw op laten vallen, ok, we zouden het wel durven, maar dan zou hij zo nie lachen vrees ik, haha!

vrijdag 5 december 2008

CenterParks!

Hoihoi!

Jeps, we zijn terug thuis! Verslagje is voor één van deze dagen, maar effe dus een kort berichtje om te zeggen dat het geweldig was, én dat ik zo meteen onmiddellijk direct wat foto's ga toevoegen aan de diavoorstelling!
Maar we zetten er enen in 't groot hier natuurlijk, bewijs van Kobe zijn eerste zwemervaring!

Groetjes!

zaterdag 29 november 2008

Ok, dagje vertraging, maar hier zijn we dan weer!

Hoihoi!

Kobe heeft gelukkig geen last gehad van de spuitjes, maar om nu te zeggen dat hij beter geslapen heeft... Nee zenne, meneer om drie uur en vijf uur wakker!!!
Maaaaar de voorbije nacht heeft hij dan wel weer flink van elf tot zes geslapen!
Achja, twee maanden geleden maakte hij ons nog om de twee à drie uur wakker, dus wij zijn content zenne!

Nog een maandje en ik mag weer aan het werk, olé! Jaja, mag!
Want da's allemaal wel tof zoveel tijd hebben voor zo'n klein ventje, maar ik word het wel een beetje beu om huismoedertje te spelen, da's zo precies toch mijn ding niet!
Dus wat doet ne mens dan nen helen dag; op de computer knosselen, ies gaan wandelen, naar de winkel, tegen mijn zin strijken, afwassen,... Hm... Nee, geef mij dan maar een klas vol kleine snotters waar ik mijn energie in kan steken!

Maar 'k moet zeggen, nu Kobe echt bewust naar ons beginnen lachen is, is hij nog duizend keer zaliger geworden, echt, da's zoooo schattig!
Hij is al 58cm groot ondertussen en weegt al 6kg250, een stevig brokske! Heeft ook enorme beenspierkes want hij wilt altijd maar rechtstaan, soms moeten we echt zijn benen zelf plooien om hem neer te zetten!

Volgende week gaan we een weekje naar CenterParks! We hebben een VIP-cottage met sauna geboekt, dus we gaan daar vooral volop genieten! En die geweldige zwembroek moet natuurlijk uitvoerig getest worden, dat worden fijne foto's! :)

En wie mijn gezaag en gevloek van tijdens de zwangerschap wat gevolgd heeft, gaat denken dat ik zot geworden ben, maar ik zou dus echt al zo graag terug zwanger willen zijn! Compleet geschift, inderdaad, en nee we gaan echt nog wel efkes wachten, maar toch kriebelt het al zenne als ik er aan denk... Hmm, vrouwen en hormonen zeker, man man man ze kunnen ons nogal liggen hebben! :D

Voila, tot zover den update, volgend weekend uitgebreid CenterParks-verslag mét foto's, woehoew!

donderdag 27 november 2008

De eerste spuitjes!

Jaja, we zijn net terug van Kind&Gezin, en daar heeft meneer Kobe twee spuitjes gekregen!
Één in elk bovenbeen, amai amai, zooooo krijsen! Maar 't was gelukkig rap vergeten! :)
Nu ben ik wel eens benieuwd voor deze nacht; ofwel gaat hij pijn hebben of koorts krijgen en zullen we dus niet veel slaap hebben, ofwel gaat hij juist extra goed slapen! Wij hopen natuurlijk op het laatste! :D
Jullie horen het morgen, en dan kom ik zeker nog wat meer vertellen, want 't is alweer een tijdje geleden... Er zijn wel al nieuwe fotokes bij ondertussen!!! En deze is mijne persoonlijke favoriet!

Zo zalig hoe Kobe naar Spons kijkt!

Voila, de laatste fles van vandaag is binnen, dus wij kruipen alledrie in ons bed!
Groetjes en tot morgen!

donderdag 13 november 2008

"Duimzuigen is voor mietjes!"

... dacht de Kobe, en hij stak zijne ringvinger in zijne mond !!! :D

woensdag 12 november 2008

Kobi!

Voila, zoals beloofd, hier zijn we dan!

Jaja, Kobe heeft ondertussen al een massa bijnamen verzameld! Pluizebol, apekop, de jommes, kobi,... Maar af en toe zeggen we nog wel eens Kobe ook zenne, kwestie van da manneke nen identiteitscrisis te besparen hè!

Eens effe denken, wat is er de laatste weken zoal gebeurd...
Ahja, op 31 oktober is hij een eerste keer een nachtje gaan logeren bij oma en stopa! Effe ter verduidelijking: stopa is de afkorting van stief-opa, ja Herman, zolang ge niet met een beter alternatief afkomt, blijven we u zo noemen hè!
Natuurlijk was hij daar geweldig braaf, en zo konden wij eindelijk nog eens met ons tweetjes op stap. Lekker gaan eten, filmpje gaan huren, en daarna nog eens zalig aan één stuk doorgeslapen!
Het komende weekend gaan we zaterdagavond naar de stadsschouwburg, en dan mag Kobe de nachtrust van de Bonnekes gaan verstoren! :)

In de afgelopen twee weken hebben we Kobe ook eens laten controleren door een osteopate (Lore natuurlijk!), de kinderarts, en Kind&Gezin. Veel valt daar niet over te vertellen, buiten dat hij volledig in orde is! Op 3 november woog hij net geen 5kg, maar daar zal hij dus nu wel al boven zitten want 't is ne flinken eter zenne!
Het enige mankementje is zijn naveltje. Daar staat een bolletje wild vlees op dat ondanks goed ontsmetten maar niet geneest, dus dat gaan we morgen of overmorgen laten wegbranden, want vanzelf gaat het dus niet weg.

Binnenkort (de eerste week van december) gaan we ook voor de eerste keer op reis! Niet ver weg, gewoon een weekje CenterParks, maar het zal deugd doen!
Overmorgen gaat Kobe zelfs voor de eerste keer eens over de grens! Dan gaan we samen met Eva en Maxime in Nederland pampers en melkpoeder kopen, want dat is daar stukken goedkoper!

Voila, tijdens het typen van dit verslagje heeft meneer zijn fles gekregen, dus hij is weer compleet tevreden! We sluiten af met een foto van zijn nieuwste kunstje!
Groetjes en tot de volgende!

dinsdag 11 november 2008

Kobe als BB (Bekende Baby) !!!

Ja, met een beetje vertraging (ge kent ons hè, hm...) hier het artikel dat in de Story stond! Op de foto was Kobe precies één weekje oud! Veel leesplezier!

(en ik beloof plechtig morgen of overmorgen nog eens een langer verslagje te komen typen want het is weeral schandalig lang geleden, ik weet het!)



zondag 26 oktober 2008

Fotoshoot!

Vandaag hebben we een hoop foto's getrokken van Kobe in zijn VT4-outfit, het resultaat daarvan is te bewonderen in de diavoorstelling!
Maar deze verdient wel extra aandacht waar daar is -jawel!- een klein lachje op te zien!

zaterdag 25 oktober 2008

Gelukkige ver-maand-dag!

Ja, hiep hiep hoera! Kobe is vandaag precies één maandje oud!

't Is ne schat; eet goed, slaapt goed,... Maar ik ben toch blij dat het weekend is; nu kan de Pieter hem eens troosten als hij weent, en kan hij de nachtelijke papfles voor zijn rekening nemen... Maar 'k denk dat we al van geluk mogen spreken dat er nog maar één nachtelijke papfles moet gegeven worden; Kobe slaapt al een paar nachten een dikke vijf uur aan een stuk, da's wel al héél wat beter dan toen hij nog om de drie uur honger had, amai!
Nu moeten we alleen wel leren om zelf op tijd in ons bed te kruipen, 't was gisteren twee uur, beetje schandalig 'k weet het, Pieter is dan nog op een deftig uur opgestaan maar ik ben tot één uur blijven liggen!

Vandaag waren Timm en Bram op bezoek, met een super-origineel cadeautje! Morgen houden we hier een heuse foto-shoot en komen er zeker nog meer foto's, maar dit is al een voorsmaakje!

maandag 20 oktober 2008

Applaus voor Kobe!

Ja zenne, de voorbije nacht heeft hij zijn best gedaan!
We waren gisteren overdag dus al begonnen met hem om de vier uur eten te geven in plaats van om de drie uur (omdat hij meestal stipt om de drie uur begon te kneuten). Dat ging direct zonder problemen; om 12u 's avonds hebben we een laatste fles gegeven en dan zijn we hup alledrie in ons bed gekropen.
Om halftwee, ja lap, begon meneer te protesteren. 't Was echter niet van de honger maar van de snottebellen! Tja, de eerste snottebel, hoe krijgt ge die in godsnaam uit dat neuzeke hè? Had er wel vanalles voor liggen maar nog niet uitgeprobeerd, soit, om een lang verhaal kort te maken, uiteindelijk ben ik er twee uur mee bezig geweest en viel hij om halfvier terug in slaap. Ik dacht toen nog verdorie, tegen vier uur zal hij ons wel wakker wenen maar nee zenne; hij heeft dan tot kwart over zes geslapen! Dan wel direct papfles gegeven natuurlijk, en dan heeft hij tot tien uur doorgeslapen, zalig!
En nu vandaag is het ook weer goed gegaan, schonekes om de vier uur gegeten, dus ben eens benieuwd wat hij deze nacht gaat uitspoken! Sebiet om tien uur nog een papfles en dan kruipen we er in... Heb nu ook nen helen dag gehad om uit te vissen hoe ge die snottebellen eruit moet krijgen, en dat heb ik nu ook onder de knie, dus het zou wel eens een geweldige nacht kunnen worden! Maar 'k zal maar nie te rap juichen... :)

zaterdag 18 oktober 2008

Geeeeuw!

Amai, we hebben hier een vermoeiend nachtje achter de rug! Kobe zit de laatste drie dagen in wat ze ne "groeispurt" noemen. Wat er op neerkomt dat meneer eigenlijk een soort van vreetpartij voor zichzelf organiseert, man man man, nu al zo zuipen, dat belooft! :D
Normaal eet hij zo om de vier uur, de voorbije dagen werd dat ineens twee à drie uur! En echt razenden honger hè, onvoorstelbaar! Deze nacht was hij der nog om de drie uur, helaas nogal stipt, hoe zo'n klein manneke al zo'n goed werkende interne klok kan hebben is ons ook een raadsel.
Dus ja, wij wakker om tien uur, twaalf uur, drie uur, zes uur, en negen uur. We waren om acht uur in ons bed gekropen (jaja, jonge ouders hebben nogal een leven hè, haha!), maar tot tien uur geen oog dichtgedaan. De fles van tien uur was blijkbaar niet goed genoeg want om twaalf uur had hij al terug honger. Daarna was 't wel schonekes om de drie uur. Voor de laatste fles is de Pieter dan maar ineens mee opgestaan. Ik ben nog wat blijven liggen maar slapen is niet meer gelukt zenne...

Hèhè, hoop dat we binnenkort eens wat heuglijker nieuws over onze nachten kunnen brengen, want ik denk dat we hier al wat mensen aan het afschrikken zijn, niet? :)
En toch blijft het zalig zenne, zo'n klein menske in huis, echt waar! Nu is hij hier zo schattig in slaap gevallen met een knisperboekske als een dakske op zijn hoofd, dan vergeet ge direct dat ge eigenlijk maar een goeie zes uur geslapen hebt!

vrijdag 17 oktober 2008

Hallo! Ik ben Kobe Bonne en ik kan iets!


Jaja, 't is echt onvoorstelbaar, maar ons klein manneke is ondertussen al drie weken oud en man man man, wat die allemaal al kan...
Tijd voor een lijstje dus, want naast de alombekende babycompetenties (zijnde: slapen, wenen, eten en pampers vullen) kan Kobe ook al:

- Een beetje lachen! Compleet onbewust natuurlijk maar 't is zooooo schattig! Een foto van een lachje zal dus nog wel even op zich laten wachten, maar we doen ons best om het zo snel mogelijk te pakken te krijgen...
- 's Nachts langer hikken dan overdag (wat heel vervelend is want als hij de hik heeft, moeten we hem rechthouden of hij geeft al hikkend over, brrrrr!)
- Heel zielig beginnen wenen in combinatie met een nog zieliger trillend onderlipje, waardoor de mama onmiddellijk álles zou doen wat meneer vraagt (als hij 't maar kon vragen natuurlijk!)
- Ne verse pamper binnen de tien seconden hélemaal terug vullen!
- (nog steeds) In ne complete melk-coma vallen. 't Gebeurt niet meer na elke papfles, maar af en toe is hij echt helemaal weg en kunt ge er álles mee doen!
- De weg blokkeren voor de papfles, en dit wel op twee manieren! Met zijn handjes, zodat mama en papa de taken moeten verdelen (één iemand de handjes vastpakken en uiteentrekken, en de andere de papfles erin steken), of gewoon met zijn mond; lippen stijf op elkaar en probeert daar nog maar eens een papfles tussen te krijgen! (lukt gewoon niet trouwens, dan moet hij het echt niet meer hebben)
- Zure gezichten trekken, in combinatie met niet erg fris ruiken uit dat kleine mondje (mja, ge kunt moeilijk over uw eigen kind zeggen dat het uit zijnen *** stinkt natuurlijk, wat voor een moeder zijt ge dan!!??). Maar da's de schuld van de melk die af en toe naar omhoog komt, is wel een zielig zicht maar gaat gelukkig heel snel over!
- Vanuit zijn bed zijn tut in de openstaande pak pampers gooien (is wel nog maar één keer gelukt, maar hij blijft oefenen!)
- Een beetje rechtstaan! (ok, we moeten er eerlijkheidshalve wel bij vermelden dat de papa wel een beeeeeeeetje steun moet geven en moet helpen bij het effectief rechtblijven, maar hij heeft wel al een massa kracht in zijn beentjes zenne!)

Voila, der zijn nog dingen zenne, maar daar kom ik nu niet direct meer op, dat zal voor het volgende lijstje zijn dan! :)

dinsdag 7 oktober 2008

Het eerste weekje thuis!

Ja!!! Eindelijk mezelf eens verplicht van achter de computer te kruipen en eens een deftig verslagje te typen! 'k Heb net al een nieuw tellerke geïnstalleerd om te zien hoe oud ons klein spook is, en hier rechts vinden jullie een kleine diavoorstelling van enkele fotokes van onze Kobe. Zal er regelmatig wel eens nieuwe bijzetten, maar dit is al een begin hè!

De eerste week thuis zit er op, en alles begint hier stillekesaan wel in orde te komen. De grootste rommel is opgekuist, de valieskes van de kliniek zijn uitgepakt, de papflessen hebben hun vaste plaats in de keuken gevonden, de badkamer is opnieuw georganiseerd,... Ja zo'n kindje smijt toch heel uw huishouden overhoop zenne, amai!

Maaaaaaaaaar 't is zó zalig! Denk dat we echt niet mogen klagen. Hij eet goed, iets té gulzig zelfs; we moeten bij elke papfles ne keer of twee pauzeren of hij slurpt alles op vijf minuten binnen (en overal lezen we dat een voeding gemiddeld twintig minuten duurt, zegt al genoeg zeker?). De boerkes achteraf worden ook altijd maar steviger en worden elke keerop groot applaus onthaald; ok, we gaan dat natuurlijk niet blijven doen tot hij 20 jaar is, maar op dit moment vinden we het nog geweldig!
Slapen lukt ook wel, alleen zou hij van ons nog een pak langer aan een stuk mogen slapen 's nachts! Langer dan drie uur rust hebben we niet; om de vier uur moet meneer eten hebben en na dat eten moet ge hem nog een half uurke rechthouden of hij begint te hikken en te brullen... Maar ja, voor zo ne schat hebben we dat wel over en het zal wel beteren hè, ooit... :)

Ondertussen is de Pieter terug part-time beginnen werken, dus rond één uur is hij al thuis, maar vanaf volgende week is 't helaas terug vollen bak werken! Tja, alleen zal het hier ook wel lukken zeker? :)
Mijn geheugen heb ik helaas nog niet terug, ik wou nog vanalles vertellen maar kom er nu niet meer op... De weegschaal vermijd ik ook nog een beetje; der is verdorie 10kg blijven plakken dus er is nog werk aan de winkel, bah!

Ahja, donderdag krijgen we bezoek van Kind & Gezin, weet niet precies wat ze allemaal komen doen... Al zeker wegen en meten, en waarschijnlijk nog vanalles vertellen, ben eens benieuwd!
Ondertussen is meneer hier beginnen protesteren, denk dat het weer papflestijd is, olé!

vrijdag 3 oktober 2008

Nie gelukt!

Nee, niet dus... 'k Kom hier net de computer afsluiten want we gaan weer eens op tijd in onze nest kruipen... Misschien morgen, jongens toch, hoe volzet kan nen dag zijn met zo'n klein manneke! :D

Druk!

Amai! Ik probeer straks nog een deftig we-zijn-eindelijk-thuis-verslagske te schrijven zenne...
Maar moest dat vandaag niet meer lukken, effe laten weten dat alles dik in orde is! Kobe zou wel iets langer mogen slapen 's nachts, maar dat moogt ge van een spookske van een week oud nog niet verwachten natuurlijk... Zucht... :)
Maar zolang er straffe koffie is voor de mama en de papa, lukt dat hier wel zenne...
Groetjes!

zondag 28 september 2008

Kobe is gewéldig!

Hoihoi!

Hier nog eens een klein verslagje vanuit het ziekenhuis. Waar zullen we mee beginnen? Tja, het plan was eerst om elke dag iets te typen, maar wegens nogal slapeloze nachten had ik daar ’s morgens niet echt de energie meer voor.
 Ja, tijdens het bezoek was Kobe wel altijd rustig en sliep hij heel de tijd, maar ’s nachts, amai! De eerste nacht viel nog mee, dan loopt ge daar met plezier een uurke mee rond en kunt ge wel wat bleitconcerten verdragen, maar de tweede nacht zijn ze hem uiteindelijk om half vijf komen halen en heeft hij drie uurtjes ergens anders geslapen, zodat wij toch ook iets van rust hadden.
Nu hebben we net de derde nacht overleefd, en na twee slapeloze nachten eindelijk eens deftig kunnen slapen! Reden: de eerste papfleskes! Ja, ‘k heb gisterenavond besloten om de borstvoeding op te geven. Het deed al pijn van de eerste dag, maar ja, voor zo ne kleine schat kunt ge wel wat verdragen dus de eerste twee dagen ging het nog wel. Zat al snel met tepelkloven, waar ik dan olie en later zalf voor kreeg om de schade wat te proberen beperken. Maar gisteren had ik dus een tweede afspraak met mijn pijngrens en zat ik hier al te bleiten van de zeer nog voor ik hem er aan moest leggen, tja, dat is het ook niet natuurlijk hè. Dus gisterenavond om negen uur kreeg hij zijn eerste papflesje. Van de papa, jaja! Man man man, dat zalige gezichtje achteraf, Kobe lag direct in nen halve coma! Wij hebben toen nog samen een glaasje wijn gedronken, en zijn dan ook lekker op tijd in ons bed gekropen. Het volgende flesje kreeg hij in principe om één uur (telkens vier uur tussen), maar om half twaalf was hij al ontroostbaar dus kregen we het toch al. Maar daarna heeft hij wel tot vijf uur doorgeslapen voor de volgende fles, zalig!

Overdag is het al van in het begin een zalig ventje! Heel gemakkelijk, laat hem zonder problemen door iedereen pakken, kijkt al geweldig schattig rond... 
Alles is ook helemaal in orde, bij elke controle door de vroedvrouwen en de kinderarts krijgen we te horen dat het “ne flinken” is... Voor ons is hij in elk geval zeker perfect zenne, we zijn helemaal zot van ons klein spook!

We willen ook zeker iedereen nog eens héél erg bedanken voor de berichtjes en kaartjes en bezoekjes en cadeautjes. Sorry als we niet onmiddellijk iets terug laten horen, maar ’t is hier soms zooo verschrikkelijk druk!
We zijn ook al aan een paar mensen suikerboontjes vergeten meegeven, help ons daar zeker nog eens aan denken, jullie hebben dat zeker nog tegoed hè!
 Voila, ik ga hier nekeer afronden en de Pieter richting internet sturen. Onze katten zitten daar ook wanhopig op eten te wachten, dus ja...
Groetjes!

vrijdag 26 september 2008

Geboorteverslagje

Jaja, 't is gebeurd: gisteren is onze kleine Kobe geboren!!!

Momenteel is het ietske na zes uur 's morgens, heb het opgegeven om nog iets te proberen slapen. Hij was altijd maar aan 't smakken en begon om de twee minuten te kneuten voor 'k weet niet wat... Nu zit ik hier zo wakker als iets met de laptop van de Pieter op mijne schoot, en nu hoor ik meneer niet meer natuurlijk! Achja, 'k zal strakskes nog wel wat slapen, dan moet de Pieter hem maar entertainen.
'k Moet hier dringend alles eens typen voor ik het zelf vergeet, zal nu al mijn best mogen doen en mijn eigen nachtelijke sms-kes nog eens mogen nalezen om de voorbije nacht zo goed mogelijk te reconstrueren... Here we go!

Woensdagavond stappen we iets voor zeven uur 's avonds de materniteit binnen met ons valieske, het grote avontuur gaat beginnen! Eigenlijk zijn we veel te vroeg, horen we achteraf, maar ja, als meneer de gynaecoloog zegt dat ge der tussen zes en zeven moet zijn... Maakt niks uit, we zijn al blij dat er schot in de zaak komt, we zullen ons nog wel wat amuseren! Om te beginnen mag ik nog eens aan mijne favoriete monitor gaan liggen, alles is dik in orde, een paar kleine weeën maar niks spectaculairs. Nog altijd een kleine vier centimeter opening, dat hadden we al efkes hè! Ik krijg een lavement, het eerste in heel mijn leven denk ik, tof zenne! Ga hier niet in detail treden, iedereen weet wel wat een lavement doet met een lijf, amai! Daarna krijgen we te horen dat ik om half elf nog ies aan de monitor moet, en dat ik om twee uur dan een eerste pilleke ga krijgen. Tja, we waren dus inderdaad echt wel wat te vroeg, maar we hebben ne laptop met muziek, nen tv, puzzelboekskes, strips,... dus geen probleem! Om negen uur beseft de Pieter dat hij den avond en de nacht niet op twee rollekes mentos gaat overleven, dus hij gaat efkes frietjes gaan eten! :) Tegen tien uur is hij terug, we zetten den tv op, haaa, Lord of the Rings, geweldig! Om half elf komen ze de monitor weer aanzetten, nog steeds alles in orde natuurlijk, dus tegen half twaalf vliegt den tv uit en proberen we nog wat te slapen voor het grote werk begint!
Rond half drie word ik wakker, tiens, kwamen ze geen pilleke opsteken om twee uur? Tegen drie uur komt de vroedvrouw de kamer binnen, blijkbaar was het efkes nogal druk en dus hebben ze mij een uurke langer laten slapen... Ik vlieg weer maar eens aan de monitor en krijg een eerste pilleke opgestoken om de baarmoederhals wat weker te maken. Na een uurke monitor zijn er al wat kleine weeën te zien, maar nog niks spectaculairs dus ik kan nog wat slapen. Niet dat mij dat geweldig lukt, om de zoveel minuten schiet er een aircomachien aan en er komt een constant gezoem van 'k weet niet waar.... Uiteindelijk val ik toch in slaap, tot ze om zeven uur het ontbijt voor de Pieter komen brengen; ik kan op mijn kin kloppen natuurlijk maar 'k heb wel honger eigenlijk... 'k Neem toch enen hap van zijnen boterham, nah! :)

Het beetje weeën dat ik al heb, zorgt ervoor dat ik rond acht uur al een dikke vier centimeter opening heb, da's dus al een klein beetje meer dan daarstraks! Om negen uur wordt er dan een tweede pilletje opgestoken, maar dit keer veel hoger (tot tegen het hoofdje). Dat doet serieus zeer! Tegen tien uur beginnen de weeën al wat erger te worden; ik zoek nog afleiding in ne mega sudoku en speel nog een spelleke Catan (de dobbelversie) met Pieter, maar 't wordt lastig. Ik loop rond, ga weer liggen, ga ies op zo ne zitbal zitten, krijg ne warme modderzak om tegen mijne rug te leggen,... Maar op den duur helpt echt niks meer; tegen elf uur ben ik al goe aan 't afzien. Ik krijg nog een tweede pilleke opgestoken, doet verdorie nog veel meer pijn dan het vorige! Wel al vijf centimeter opening ondertussen, ok, we zitten theoretisch gezien dus al in den helft, oef!

Maar dan!!! De pijn wordt serieus erger, ik kronkel in alle mogelijke houdingen op dat bed maar niks helpt, helaas! Pieter masseert mijne rug, nijpt in mijn hand, laat mij ook gerust als het moet,... :) Begin zo toch een beteke in de buurt te komen van mijne pijngrens, dus ik wacht hoopvol op de volgende controle door de vroedvrouw. Iets na twaalf uur krijg ik dan te horen dat ik nog altijd maar vijf centimeter heb! Maf, en dit hou ik echt niet lang meer vol. Ben sterk epidurale verdoving aan 't overwegen... De gynaecoloog komt erbij en besluit mijn vliezen te breken, maar de vroedvrouw waarschuwt dat het daarna waarschijnlijk nog pijnlijker gaat worden! En inderdaad, nu kan ik zelfs niet meer deftig op vragen antwoorden en mijn ogen krijg ik bijna ook niet meer open van de pijn, pfff, hier met die epidurale! Den dokter wordt gebeld, en ongeveer een kwartiertje later begint het verlos-Kim-uit-haar-vreselijke-lijden-proces, olé! Ik krijg te horen dat ik een brave ben omdat ik stil blijf liggen als ze mij dat vragen, ha, kijk eens aan, flink van mij hè! Ondertussen moet ik wel nog net wat weeën wegpuffen, maar wetende dat er beterschap op komst is, lukt dat nog wel redelijk.

En dan weer een kwartierke later... Zaaaaaaalig!!! Langzaam voel ik mijn benen en mijne rug warm worden. Weeën? Geen idee, ja zeker? Maar ik voel niks, haha! Ik lig rustig neer, heb het overal lekker warm en kan zelfs mijn ogen toedoen (nadat ik ze eerst eindelijk weer kon opendoen!) en nog wat rusten. Vanaf dit punt is ook mijn tijdsbesef compleet weg. Om de zoveel tijd komt de vroedvrouw langs, en de centimeters vliegen voorbij. Zes, zeven, acht, negen,...
Alleen zit onze pruts nog altijd met de rug naar rechts in plaats van naar voor, dus er worden vele pogingen ondernomen om het hoofdje in de goede richting gedraaid te krijgen. Mij allemaal gelijk zenne, ik voel wel dat ze daar vanalles aan het forceren zijn, maar gene pijn! Tegen dan is het ongeveer halfdrie. De vroedvrouw die mij al heel de morgen aan het begeleiden is, heeft gedaan om drie uur maar belooft te blijven tot het spook er is, 't gaat toch niet lang meer duren. Als ik 't gevoel krijg dat ik naar 't groot toilet moet, ga ik bevallen! En hup, iets voor drie uur is het zover en verhuis ik met mijn bedje naar de verloskamer!

En daar ging het heel rap. Om vijf over drie mocht ik beginnen persen. Af en toe kreeg ik met behulp van een spiegel te zien hoever het hoofdje al zat, wel een beetje absurd maar echt super! De gynaecoloog kwam erbij, en om 15u21 was Kobe geboren! En 't is een stevig manneke; 53 cm en 3kg750!
Feest! Eventjes wenen en dan al vollen bak snoeten beginnen trekken... 't Is echt een geweldig ventje!

woensdag 24 september 2008

Totaal niks zinnigs te vertellen...

Maar ik kom gewoon nog ies goeiendag zeggen!
Binnen een uurke is het zover, dan beginnen we der aan, woehoew!
Zooo spannend!
Ik zou zeggen: hou uwe gsm of brievenbus of deze blog in het oog, en tot binnenkort hè!
Groetjes!

De laatste nacht...

... met ons tweetjes in het grote bed, haha! Niet dat het de meest geweldige nacht was, ben rond een uur of vier wakker geworden van de harde buiken. Heb dan in stukskes geslapen tot iets voor zeven uur en dan begonnen (na een week rust in de buik) de weeën terug! Een uurke liggen puffen en dan maar opgestaan om acht uur, en hup, na vijf minuten was 't ineens gedaan. Ik heb precies alleen maar ligweeën, geen idee of dat eigenlijk wel bestaat maar soit...

Dus ja, nu zit ik hier aan de computer, met af en toe nen harden buik maar geen pijn meer, dus het spook zal wel blijven zitten tot vanavond veronderstel ik. Maar dan is 't gedaan met de rust zenne, ha!
Sebietjes nog ne laatste keer gaan smossen bij ons moeke (voor de niet-familie: da's mijn oma, daar ga ik elke woensdag een smoske gaan eten); we zeggen al twee weken tegen mekaar dat we elkaar de volgende woensdag NIET meer willen zien! Heb haar net nog ies gebeld, dat haar lastige kleindochter-die-maar-niet-wilt-bevallen tóch nog ies komt smossen, hehe...

Voila, 'k zal zien of ik straks voor we naar de kliniek vertrekken nog iets zinnigs kan komen vertellen, en als dat niet zo zou zijn, zal het volgende berichtje dat hier verschijnt héél goed nieuws zijn hè!
Duimt maar allemaal mee dat het een beetje vlot gaat, dat ik inderdaad niet nog altijd lig af te zien als ons VT4-avontuur op tv komt! :)

dinsdag 23 september 2008

Morgen of overmorgen!?

Allé hup, met het bekken is alles in orde, dus we kunnen gewoon bevallen, da's al goed nieuws hè!

Nu waren de opties: wachten, wachten, wachten, donderdag nog ies aan de monitor en terug op controle, en dan eventueel donderdagavond binnengaan om ingeleid te worden, of nog wat langer wachten, wachten, wachten,...
Óf morgenavond binnengaan en ingeleid worden...

Tja, dan moest de dees niet lang nadenken zenne. 't Is nu echt wel genoeg geweest, ze maken mij nu al bijna drie weken zot met vanalles en ik ben dat zoooooo beu om altijd maar aan diene monitor te moeten voor niks, waar ge dan altijd te horen krijgt "dat het vandaag wel zeker zal komen", nee merci! Ben al veel te rap tegen mijn zin moeten stoppen met werken door diene zever, dus ik ben hier al aan mijn derde week verveling bezig; nu gaan ze mij zo ook nie nog twee weken over tijd laten gaan zenne, 't is genoeg geweest!
Dat wil dus zeggen dat ons klein spook op de kop nog vierentwintig uur de tijd krijgt om zelf in te zien dat het tijd is om te komen, en anders gaan we 't een klein beteke helpen hè. :)

Momenteel is het nog vrolijk aan het rondstampen, nietsvermoedend, hèhèhèhè... Wacht maar!
Tja, ben niet de meest absolute voorstander van inleiden eigenlijk zenne, 't zou waarschijnlijk wel beter zijn van gewoon nog wat te wachten, maar ne mens zijn geduld geraakt nu eenmaal ooit nekeer op...

maandag 22 september 2008

Het einde is in zicht!

Voila, tijd voor het verslagske!

Mijne gynaecoloog was net in verlof geweest, dus 't was twee weken geleden dat hij mij nog onderzocht had, en hij vond het raar dat er nog bijna niks veranderd was. Met die vier centimeter opening en de weeën die ik al gehad heb, had het op zijn minst toch al een beteke lager in mijn bekken moeten zitten. Dus hij vreest dat mijn bekken ergens te smal is, waardoor het hoofdje niet verder zakt en de weeën dus stoppen.
Het zit ook nog altijd verkeerd, met de rug opzij in plaats van naar voor, en hij kon ook niet goed zien of het gezichtje wel in de juiste richting zat.

Dus nu heb ik voor morgen drie afspraken; om half twee moet ik nog eens aan de monitor, om kwart voor drie moet ik een bekkenmeting laten doen, en om half vijf moet ik dan terug naar de gynaecoloog om met die resultaten te bespreken wat er verder gaat gebeuren. Waarschijnlijk moet ik dan morgenavond binnen, en zal ik woensdagmorgend ofwel ingeleid worden ofwel onder 't mes moeten om het kleine spook er via keizersnede uit te halen. (dus dju Jan, ge gaat nog gelijk hebben met uwe woensdag!)

Als ik écht wou, mocht ik ook vanavond al binnen om morgenvroeg ingeleid te worden, maar ja, als de kans bestaat dat ge daar dan eerst vier uur ligt af te zien om uiteindelijk tot het besluit te komen dat het er niet door kan, of dat ze het toch niet gedraaid krijgen, dat leek mij maar wat onnozel. Op dat ene dagske komt het dan echt niet meer aan voor mij zenne.
Het kán natuurlijk ondertussen nog vanzelf in gang schieten, maar die kans leek hem heel klein... Ben wel content dat we nu morgen eindelijk iets meer gaan weten, had al schrik dat hij mij eerst nog een week ging laten rondlopen om te zien of het niet vanzelf kwam, maar niet dus, oef! Volgens de metingen weegt het spookske nu toch al ongeveer 3kg700, als we nog een week zouden wachten gaat het over de 4kg en dan wordt het toch alleen maar lastiger hè...

Dus morgen spannend vervolg, ik gok rond een uur of zes wel iets gepost te krijgen!

Alweer goeiemorgen! (helaas...)

Jeps, nog altijd geen spookske te zien! Veel gerommel in de buik, komaan beest, éne stevige stamp en die vliezen gaan der aan! Der wordt hier nogal wat gesupporterd zenne!
Strakjes om drie uur naar de gynaecoloog, dan kom ik nog wel eens terug piepen...
Maar 't is dus nog altijd noppes!

zondag 21 september 2008

Jongen of meisje?

Ahaaa, de enquête is afgelopen! Hoewel de meesten ons zeggen dat ze denken dat het een jongen gaat zijn, is er toch 't meest voor een meisje gestemd... We kunnen natuurlijk nog niet verklappen wie er gelijk heeft, dat zou nogal onnozel zijn... Nog eventjes geduld!

Ja, normaal zou het vandaag dé dag moeten zijn, maar daar is hier in de buik nog niet veel van te merken. We zullen er dus maar al van uit gaan dat we stevig over tijd zullen gaan! Ik heb al gesprongen, gehuppeld, 'k ga sebiet in den hof wat onkruid uitdoen... In de hoop dat dat toch iets zal helpen, maar dat het spook een koppig beestje is, is nu wel duidelijk! Als het niet wilt, dan wilt het niet... Wacht maar tot dat het de mama leert kennen, 't zal rap weten wie der hier echt den baas is, haha!

zaterdag 20 september 2008

Goeiemorgen!

Aaaah, deze jonge twintiger (hm hm...) heeft zalig 12 uurkes geslapen! Wel af en toe wakker geweest, zonder reden eigenlijk, maar gelukkig geen uren liggen draaien en keren.

Tja, en elken dag dat ik hier langer rondloop, wordt de kans inderdaad groter en groter dat ik volgende week donderdag nog in de kliniek zal liggen, tenzij ik zo vreselijk over tijd ga natuurlijk dat ik dan nóg niet bevallen ben, maar dat hoop ik niet!
Maar geen probleem zenne, alle kabellozen zijn meer dan welkom!

Nu bennek op de Pieter aan 't wachten, die is vannacht op zijn lappen geweest voor de vrijgezellenavond van de Koen. Ja, wat een schande hè, uw hoogzwangere vrouw zo alleen thuis laten heel de nacht! Nee zenne, zijne gsm stond verplicht op 't luidste, en ook de mama was op de hoogte, dus da was geen probleem hè. En hij zat hier toch gewoon heel den tijd in Sint-Niklaas, op tien minuten kon hij thuis zijn als het moest... Voila, en 't was toch noppes vannacht, dus ben blij dat hij geweest is en dat hij het helemaal heeft kunnen meedoen!
Ben eens benieuwd wat ze allemaal uitgespookt hebben...
En nu maar hopen dat ons klein spook der eindelijk ies ver gaat uitkomen, want als we dat trouwfeest van Koen en Lore op 4 oktober willen halen, mag het wel niet meer te lang wachten hè!!!

vrijdag 19 september 2008

Hahaaaaa!

Op de website van VT4 vind je het volgende:

"Kim en Pieter zijn jonge twintigers en dolverliefd…en daarom kochten ze samen een romantisch huisje. Maar er was nog wat werk aan en dat zou Pieter wel even in orde brengen! Ondertussen is het twee jaar later en zijn de werken nog steeds in volle gang. En dat baart Kim nu wel enige zorgen, want binnen enkele weken krijgen ze een eerste kindje..."

Ja dames en heren, of we tegen dan al een kindje gaan hebben of niet dat weet ik niet, maar donderdag 25 september zijn wij dus in volle actie te zien op VT4, rond half negen, in "Help, mijn man is een klusser!". Kijken en lachen zou ik zo zeggen, en laat ons achteraf zeker weten wat jullie er van vonden hè! :D

Foert!

Nu is 't genoeg geweest, ik geloof vanaf nu niks meer van wat ze mij zeggen, nem!

Volgens mijne gynaecoloog ging ik twee weken geleden al bevallen, dus ikke gestopt met werken en sindsdien moet ik om de zoveel tijd aan de monitor. Man man man, en hoe ze daar uwe kop zot kunnen maken... Maar goed, als totale zwangerschapsleek gelooft ge dat natuurlijk allemaal, dus ik loop nu al twee weken ambetant omdat ze allemaal zeggen dat het er elke seconde kan uitfloepen, en dat gebeurt maar niet.
Niet de voorbije nacht, maar de twee nachten ervoor, heb ik niet geslapen, had altijd maar weeën. De eerste nacht ben ik thuisgebleven en is het tegen vijf uur stilgevallen. De volgende dag aan de monitor zeiden ze dan van oei ge hebt nu al 4 cm opening en uw vliezen staan op springen, gij staat hier vanavond terug. En als het dan terug zou stilvallen, helpen we het wel op gang houden. Dus de nacht erna word ik terug wakker van de weeën, weer om de twee à drie minuten, dus wij hup naar de materniteit. Ja lap, weer stilgevallen tegen halfzes, dus om acht uur stonden we daar schonekes terug buiten want van op gang houden wou de gynaecoloog niks weten... Dat ze dan verdorie eens aan de vroedvrouwen verbieden van dat te beloven, ikke geweldig teleurgesteld natuurlijk...

Dus gisteren heb ik beslist dat ik het allemaal niet meer moet weten, ik ga niet meer aan de monitor, en of ik nu maandag of dinsdag terug naar de gynaecoloog ga, dat zie ik nog wel...
En voila, 'k heb de voorbije nacht eindelijk nog eens in één stuk doorgeslapen en nergens last van gehad, een lijf zit toch raar in elkaar zenne!
'k Hoop natuurlijk nog altijd dat het zo snel mogelijk komt, maar ik ga der niemeer van uit, daar loopt ge toch alleen maar ambetant van, amai!

dinsdag 16 september 2008

Nee zenne!

Voila, zo'n volle maan helpt dus niet, in elk geval toch niet bij mij! Maar 'k heb wel zalig geslapen, geen last meer van ' t zuur, da's toch ook al iets hè!

'k Ben gisteren nog eens bij de gynaecoloog langsgeweest, wel niet bij die van mij want die is een weekje in verlof. Alles was natuurlijk in orde, ons spookje was stevig aan 't wriemelen! Nu moet ik woensdag en zaterdag nog eens aan de monitor om 't een beetje te laten opvolgen. Niet dat dat écht nodig is volgens mij, maar als ik tegen dan nog niet bevallen ben, heb ik tenminste iets om een beteke naar uit te kijken.

Voila se, geen gezaag dus vandaag! Maar past maar op zenne, misschien ben ik hier morgen NOG ALTIJD!!! En als ik dan slecht geslapen heb, whoooeeeee! (haha)

Dus... Hopelijk NIET tot morgen! :D

maandag 15 september 2008

Klein spook, 't is genoeg geweest!

Pfff, nu heb ik al veel gezaagd, maar nu ben ik het echt beu zenne!

'k Heb al van gisteren overdag constant het zuur, gaviscon helpt totaal niet meer, eten of niet eten ook niet, liggen of niet liggen ook niet...
Heb dus ne vreselijke nacht achter de rug, moest minstens ne keer of tien gaan rechtzitten. Was blij dat de wekker ging om zeven uur, was nog kapot maar alles was beter dan blijven liggen! Na 't ontbijt was het dan ietske beter, en heb ik nog twee uurkes kunnen slapen...
Ben dan wakker geworden van een berichtje van ons mama, dat ze terug thuis is en dat onze kleine spruit dus mag komen (inderdaad!!!). Direct daarna kreeg ik een wee, ik dacht amai, oef, eindelijk!!!
Maar da was dus te snel gejuicht, 't is bij die ene wee gebleven en nu zit ik hier steendood en mottig achter de computer. Ge moet van die laatste momenten met uw buikske genieten zeggen ze dan, haha! Achteraf ga ik der allemaal wel mee kunnen lachen zenne, der zijn nog altijd ergere dingen, en we zijn van plan om toch meer dan één kindje te maken, maar amai!

Hehe, geloof het of niet, 'k voel mij al een pak beter nu ik hier effe heb kunnen zagen, heb zelfs weer zin om een wandelingske te gaan maken, 't zonneke schijnt, dus zal da ies direct gaan doen se...
Vanavond is 't volle maan, 'k geloof daar eigenlijk nie in maar zou het wel gewoon héél tof vinden moest het er vandenacht eindelijk ies uit willen komen! :D

donderdag 11 september 2008

Nog 10 dagen!

Net alweer een slapeloze nacht achter de rug met veel weeën, maar ik trap er al niet meer in zenne! 't Was dus weer vals alarm, zoals alle vorige keren...
Achja, ondertussen zijn we alweer een stapke dichter hè, ooooooit moet het er toch uitkomen zenne!
Alles is in elk geval klaar nu; onze slaapkamer is geherorganiseerd, babybedje staat nu naast ons bed. Alle enveloppen liggen klaar, alle suikerboontjes zijn ingepakt en staan zo goed mogelijk verstopt voor nieuwsgierige bezoekers,... We hebben ook de katten afgeleerd van in het park te springen, nu palmen ze momenteel het verzorgingskussen in de badkamer in, maar liever dat dan het park, dat lossen we later dan wel op! :)

dinsdag 9 september 2008

Pom pom pom pom...

Kim en Pieter wachten heel ongeduldig tot het spookje eruit komt!

zaterdag 6 september 2008

Noppes!

't Is ondertussen compleet gekalmeerd hier, geen weeën meer! Heb dus een pak beter geslapen dan vorige nacht! En nu, tja, afwachten maar zeker? :)
Hm, dat hieronder is dus een verslagske van de vrijdag, maar aangezien het hier al na middernacht is staat het al op zaterdag natuurlijk!

Al ietske minder spannend! :)

Tja, 't was dan toch geen inbeelding, heb vorige nacht heel den tijd steken gehad en dus nie goe geslapen! Deze morgend was dat ook nog altijd, dus ben dan maar eerst eens langs de materniteit gereden om aan de monitor te gaan liggen. En ja zenne, we zaten al vollen bak met weeën!
Mijne gynaecoloog liep daar toevallig net rond dus die kwam eens kijken, en der was blijkbaar al een half centimeterke bij. Maar ja, veel last had ik eigenlijk niet dus ik moest daar niet blijven.
Ze zeiden ofwel wordt het nu altijd maar erger en erger en dan zijt ge vertrokken, ofwel valt het stil.
Tja, aangezien ik mij toch nog goed voelde ben ik maar gewoon terug naar 't school gegaan, daar nog wat gaan afronden en alles aan mijne vervanger gaan uitleggen en zo. Bij deze ga ik dus de maandag officieel in bevallingsverlof, haha, heb weer vakantie! :)
Om vier uur moest ik terug aan de monitor om te controleren of er al iets veranderd was sinds deze morgen, maar blijkbaar noppes. Dus ja, nu zitten we weer gewoon thuis, met af en toe een wee en een steek, maar 't is eigenlijk nogal kalm nu. We zullen wel zien hè! Ik ga er nog altijd van uit dat het hier nog twee weken kan duren zenne!

donderdag 4 september 2008

Spannend!!!

Jaja, vandaag weer langsgeweest bij de gynaecoloog, en blijkbaar heb ik al 2 cm opening!
Nu heb ik al veel gehoord van zwangere vrouwen die gerust nog een paar weken rondlopen hebben met enkele centimeters opening, dus ik had zoiets van ok fijn, 2cm, maar dat wil toch nog niks zeggen??? Maar hij was er precies nogal van overtuigd dat ik tegen de maandag wel bevallen ga zijn!

Tja, nu voel ik hier ineens precies vanalles in mijnen buik, maar denk dat het gewoon is omdat ik nu weet dat het alle momenten kan komen. 'k Had er mij juist op ingesteld dat ik nog wel een week of 2/3 ging rondlopen! Ik geloof hem eigenlijk niet zenne...
'k Hoop da'k morgen nog kan gaan werken, mijn weekje rustig afsluiten, ben eens benieuwd!

Maar goed, tot zover dit kleine berichtje want 't is al laat dus ik moet eens gaan slapen! Als 't deze nacht noppes is, kom ik hier morgen nog wel iets bijzetten.
Groetjes!

zondag 24 augustus 2008

Valiesje staat klaar!

Voila, na het honderd keer uitgesteld te hebben wegens totaaaaaal geen zin, is 't valiesje nu eindelijk ingepakt geraakt. Heb met de Pieter ook al eens overlopen wat hij op 't laatste moment er nog raprap bij moet steken (tandenborstel, portefeuille,...) dus da's nu ook in orde!
'k Zal waarschijnlijk wel vanalles niet bijhebben, sommige dingen konden er ook totaal niet meer bij zoals mijn kleren om de laatste dag naar huis te gaan (zowel voor mij als voor het kleine spook), maar die leg ik dan hier wel klaar en daar kan de Pieter achteraf nog omkomen hè!

't Is vrij rustig in de buik vandaag maar ben toch maar weer misselijk en voel mij niet zo geweldig goed, pfff... Gisteren nog nen hoop steken gehad ook, vandaag gelukkig nog niks. Ga dus nog maar wat rusten, maar daar wordt ne mens ook zo tam van hè...
Al een geluk dat de Pieter zo geweldig nuttig bezig is; die is de laatste hand aan 't leggen aan ons douchke, dan kunnen we ons morgen eindelijk weer douchen, olé!

vrijdag 22 augustus 2008

Nog 30 dagen!

Jah, elke mijlpaal is goed nu zenne, man man man ik ben aan 't aftellen!
Begin nu echt wel last te krijgen van allemaal stomme dingen. Het maagzuurprobleem is vollen bak terug, gelukkig helpt gaviscon wel nog altijd. Ben nu ook al drie dagen echt misselijk 's avonds, kan mijn zwangerschapsbroeken met zo nen buikband absoluut niet meer verdragen. Ne rok gelukkig wel nog, maar met dit weer is dat wel friskes tegen den avond. Maar ja, ne mens kan toch moeilijk nen helen dag in zijn onderbroek lopen ook, pfff... Ok da kan wel, maar 't is geen zicht hè, eerlijk :)
Ondertussen begint het spookje ook al wat naar beneden te kruipen heb ik den indruk. Constant druk op mijn blaas, begin het wel gewoon te worden maar 't is ook wel lastig!
Tegelijk zit er ook meestal een poep tegen mijn ribben te stampen, ik stamp dan wel ies terug maar dat heeft het pestkopke ook al door, die duwt zich dan gewoon weer vrolijk naar boven!

En 't wordt ook dringend tijd dat ik terug wat meer conditie krijg, ben nu al wat aan 't oefenen met elken dag zeker eens op mijne fiets te kruipen, want als ik in september terug begin te werken en ik ben al steendood van de fietstocht naar daar, dan komt dat ook niet in orde natuurlijk.

Hm, tot zover mijn portie gezaag voor vandaag, ies effe denken wat er wél nog leuk is...
Ik geniet nog wel van de kleine stampkes tussendoor, da ga 'k wel missen denk ik.
En als ons klein beest de hik heeft, da's ook superschattig!
En de Pieter bedient mij natuurlijk op mijn wenken, ben eens benieuwd of dat gaat blijven duren, haha!
Ahja, vandaag ook de geboortepremie gekregen, hup met de cheque naar de post, effe met meer dan 1000 euro over 't straat lopen, toch maar een fout systeem dat ze dat niet direct op uw rekening storten maar ja, 't staat nu veilig op de rekening zenne!

Voila, ik ga hier verder aftellen! Tot dinsdag voor gynaecoloogverslagje!

zondag 17 augustus 2008

Nog vijf weken!

Ha! Het is er bijna, woehoew!

We zijn er zelf ook bijna klaar voor; de laatste voorbereidingen komen nu stillekesaan in orde...
Voor wie er nog niet van gehoord zou hebben; het voorbije weekend hebben we VT4 op bezoek gehad voor het programma "Help, mijn man is een klusser!".
Daar mogen we helaas nog niet te veel over verklappen (hebben een contract moeten tekenen) of toch zeker geen foto's op internet zetten en zo, maar wie te curieus is mag altijd eens live komen kijken natuurlijk! Zij hebben in elk geval een geweldige kinderkamer voor ons gemaakt, en voor de badkamer zijn we ook al een heel stuk verder.
Eind september of begin oktober komt het normaalgezien op tv; de reeks start begin september en wij zullen de vierde aflevering zijn; de precieze datum en uur laten we hier later nog wel weten!

Wat hebben we zo nogal geregeld... Nu we het eindelijk eens waren over de naam, zijn de suikerbonen en de snoepjes klaargeraakt. Gisteren hebben we ook een valiesje gekocht in den Ikea, dat ga ik morgen eens beginnen vullen met alles wat ik nodig ga hebben in 't ziekenhuis.
Het grootste deel van de envelopjes liggen ook al klaar met etiket en postzegel, we moeten wel nog een hoop adressen hebben maar daar doen we ook ons best voor. Wie niet op onze oproep of mail gereageerd heeft en zeker is dat zijn adres niet op internet te vinden is; 't is nog altijd welkom, er zijn kaartjes genoeg maar we moeten u weten te vinden natuurlijk! :)

Ahja, het gynaecoloogbezoekje den donderdag... Was niet veel speciaals aan; ik kom nog altijd geen grammetje meer bij, woehoew! Ons kleintje blijkbaar ook niet, maar dat ligt aan de metingen natuurlijk, waarvan bij deze bewezen is dat er niet veel van klopt. Want vorige keer woog het zogezegd een dikke 2250 gram, en nu ineens maar net geen 2 kg meer... Maakt niks uit hè, heb zelfs liever dat het wat smaller is, dan komt het er gemakkelijker uit, haha!
Verder nog niks van opening, baarmoederhals zit ook nog helemaal dicht; meneer of mevrouw is totaaaaaal nog niet van plan om er uit te komen dus we zullen nog wel eventjes met een dikke buik rondlopen.
Toen de gynaecoloog zei van "ik zie u volgende week terug" dacht ik dus ook van ja hallo, voor weer te zeggen dat het belange nog niet op komst is zeker... Dus we hebben pas voor 26 augustus een nieuwe afspraak gemaakt, als ik nu nog vijf keer elke week moet gaan dat lijkt mij toch wel wat overdreven zenne. De madam die de afspraken regelt vond dat trouwens ook... :)

Het materniteitbezoekje een tijd geleden was wel fijn, best wel interessant ook. We hebben de arbeidskamer en de verloskamer al eens mogen bewonderen, en ook de verschillende kamers waaruit ge kunt kiezen. En veel uitleg over vanalles en nog wat, 'k had eigenlijk al direct zin om der aan te beginnen maar ja, dat beslist ge zelf niet natuurlijk...

Dus nu is het gewoon nog wachten, wachten en nog eens wachten, tot het vanzelf in gang schiet zeker? 'k Heb al veel tegen ons spook gezegd dat het gerust al mag komen, maar 't zal nog wel een maandje koppig blijven zitten!

donderdag 14 augustus 2008

Voor alle curieuzeneuzemosterdpotten...

... die zich met wat speurwerk willen amuseren, veel plezier!
Heb op 't forum een hoop "volkswijsheden" gevonden die menen te kunnen zeggen of het een jongen of een meisje gaat worden. Sommige kloppen, andere niet... :)
Zal der in een kleurke wat commentaar bijzetten!

1. Let bij de gynaecoloog goed op de hartslag van de baby. Indien de hartslag aan de hoge kant is, wordt het een meisje. Een lage hartslag (schommelt rond de 140) wijst op een jongen.
Geen flauw idee van, hebben de hartslag maar één of twee keer gehoord, geen idee hoe snel dat toen was...

2. Slaapt de aanstaande mama 's nachts met haar hoofdkussen aan de noordkant, mag ze er zeker van zijn dat het een jongen wordt. Met het kussen langs de zuidkant, is het een meisje.
Deze snap ik ook niet goed... Ik lig met mijn gezicht naar het zuiden, omdat alle boekskes zeggen dat ge op uw linkerzij moet slapen (en als ik op mijn rechterzij lig, word ik misselijk!). Maar hoe mijn kussen ligt, daar heb ik nog nooit op gelet zenne!

3. Koude voeten tijdens de zwangerschap wijzen op een jongen.
Ik heb ALTIJD koude voeten! :D

4. Wanneer de aanstaande vader zo begaan is met de zwangerschap dat hij net als de moeder begint de verdikken, hebben we te maken met een jongetje. Blijft papa op zijn gewicht, is het een meisje.
Hm, dat zouden we ook kunnen testen natuurlijk. Maar 'k denk dat ALS de papa al aan 't verdikken is (want dat moet technisch gezien wel mogelijk zijn, dat zie ik niet direct gebeuren bij mijne Pieterspriet), dat dat dan door de pintjes komt!

5. Als de grootmoeder grijze haren heeft, wordt haar kleinkind een jongen.
HAHAHAHAHAHA... En, grootmoeders? Grijze haren te zien?

6. Ochtendmisselijkheid in een vroeg stadium van de zwangerschap geeft aan dat er een meisje op komst is.
Nooit echt misselijk geweest... 't Is te zeggen, er is toch nooit iets uitgekomen... :)

7. Wie er tijdens de zwangerschap bijzonder goed uit blijft zien, weet dat het een jongen wordt. Meisjes stelen namelijk de schoonheid van hun moeder.
Hier ga 'k mij zelf niet over uitspreken natuurlijk, dat moeten jullie zelf maar beslissen!

8. Hoofdpijn is typisch tijdens de zwangerschap van een jongen.
Heb waarschijnlijk wel ies hoofdpijn gehad in de voorbije acht maanden... Maar wegens zwangerschapszeefgeheugen kan ik mij dat niet meer herinneren zenne!

9. Wanneer tijdens de zwangerschap aan mama wordt gevraagd de handen te laten zien, doet ze dat dan met de handpalmen naar boven of naar beneden? Handpalmen naar boven wil zeggen dat het een meisje wordt, handpalmen naar beneden wijzen op een jongen.
Doe de test!

10. Het wordt een jongen als de bevruchting tussen de 13de en de 14de dag na de laatste menstruatie plaatsvond.
Hm, aangezien we zelf geen flauw idee hebben wanneer de bevruchting plaatsvond, kunnen we dit niet testen...

11. Een in de Verenigde Staten erg populaire methode is om ontstopper te mengen met de urine van een zwangere vrouw en dan te kijken naar de kleur van het brouwsel. Wetenschappers waarschuwen wel voor deze test omdat er chemische reacties kunnen ontstaan en er kans bestaat dat het goedje explodeert. Bij meisjes krijgt het preparaat een groene schijn, terwijl jongens zorgen voor bruin, blauw of zwart.
Deze vind ik er een beteke over! Dat het uit de Verenigde Staten komt, zegt natuurlijk genoeg. Maar wie persé een potteke urine van mij wil, geen probleem, kom maar halen!

12. Je bent wat je eet, dus kan het geslacht van de kleine worden bepaald aan de hand van wat de moeder elke dag naar binnenspeelt. Jongetje op komst: de moeder eet meer vlees, drinkt veel frisdrank en heeft de neiging vooral naar zoute snacks te grijpen. Meisje op komst: de moeder eet veel vis en groenten en hunkert naar snoep en chocolade.
Ik drink meestal water, af en toe ne pepsi max of ne slok cola van de Pieter, en eet veel snoep en chocolade!

13. Eet mama tijdens haar zwangerschap de broodkorst niet meer op, dan mag ze zich aan een meisje verwachten.
Ik ben goed opgevoed en eet al zo lang ik mij kan herinneren mijn korstjes op!

14. Zin hebben in appelsiensap duidt op een meisje.
Hmmmm, appelsiensap!!!

15. Steekt de baby eerder hoog en lijkt de buik op een appel, dan is het een meisje. Ligt de baby laag en lijkt mama op een peer, is het een jongen.
Dit is ook weer eentje voor jullie; mijn buik is rond en lijkt op een buik, ik zie er zelf geen peer of appel in!

16. De vorm van de buik is een watermeloen? Het is een meisje. Lijkt de buik op een basketbal, is het een jongen.
Euhm, hallo? Zelfde antwoord als de vorige vraag, alleen vind ik deze nog net iets absurder... Watermeloen en basketbal zijn toch allebei rond?

17. Wie zwanger is, verdikt automatisch. Aan de hand van de kilo's die een vrouw bijkomt, kan het geslacht van het kind worden bepaald. Zitten de pondjes vet aan het achterwerk en rond de heupen, dan is het een meisje. Wordt de vrouw alleen dikker aan de buik, dan is het een jongen.
Haha, alweer eentje dat jullie zelf mogen beoordelen. Al moet ik eerlijk toegeven dat mijn kont toch al een ferm pakske dikker is... (ook al zegt de Pieter heel lief van niet!)

18. Het scheren van de benen is natuurlijk de laatste zorg van een zwangere vrouw. En dat komt goed uit, want door te kijken naar de groei van het haar op de benen, weten we wat het wordt. Bij meisjes gebeurt er niks, bij jongens begint het serieus snel te groeien.
Het scheren van mijn benen is helemaal niet mijn laatste zorg! Maar aangezien ik epileer, kan ik hier dus niks over zeggen...

19. Meisjes zorgen voor een borstvergroting, jongens niet.
Sommige bh's passen nog, andere niet... :)

20. Hou oud was mama toen het kind werd verwerkt en in welk jaar werd het verwerkt? Vergelijk de twee cijfers en we weten welk geslacht de baby zal hebben. Als allebei de cijfers even zijn of ze zijn allebei oneven, kondigt dat de geboorte van een meisje aan. Als één van de twee cijfers oneven is, wordt het een jongen.
Ik was 26 en het kleine beest is in 2007 verwekt!

21. Het leeftijdsverschil tussen de ouders speelt ook een rol. Een vader die meer dan zeven jaar ouder is dan de moeder, verwekt meer jongens.
Pieter is een jaartje jonger dan mij :)

22. Als de vader op het moment van conceptie een oneven leeftijd heeft, wordt er een meisje geboren.
Pieter was 25...

Voila, have fun! Straks gynaecoloogbezoek trouwens, zal verslagje van de materniteit dan ineens ook doen, want dat ben ik nog vergeten blijkbaar...
Groetjes!

donderdag 7 augustus 2008

Eindelijk!!!

We hebben een naam gevonden!!!
Amai, 't heeft dus net wat tijd in beslag genomen, maar nu is 't eindelijk beslist...
We zijn elk van onze persoonlijke voorkeur afgestapt, daar kwamen we toch absoluut niet uit; en zijn dan opnieuw op ons lijstje gaan snuffelen. En voila, kwamen we toch wel ne naam tegen die we nu allebei geweldig vinden zeker?!
Welke namen het uiteindelijk niet geworden zijn, horen jullie wel als de kleine spruit er is, nog even geduld dus!
Strakjes naar de materniteit voor een rondleiding, wordt ook leuk! Verslagje volgt waarschijnlijk morgen dan!

woensdag 30 juli 2008

Roffel roffel...

Voila, gisteren nog eens op controle geweest, en alles is gelukkig nog steeds dik in orde! Heel dik zelfs, want ons klein beestje weegt ondertussen al 2,257 kg!
Geen idee wat er precies op de echo hieronder te zien is, we hebben dit vooral meegekregen om het gewicht te kunnen aflezen. En geloof mij, veel duidelijker dingen dan dit beeld krijgen wij tegenwoordig ook niet meer te zien hoor, daar is het al veel te groot voor. Een beentje of een handje dat lukt nog, maar wat dit is, echt geen flauw idee...



















Ahja, het hoofdje zit ook eindelijk naar beneden, oef! Nu zit alleen nog het rugje verkeerd. 't Is een sterrekijkertje, zo noemen ze dat blijkbaar, het rugje zou naar voor moeten zitten en dat zit bij mij nu nog links. Vind het nog wel schattig klinken, 't heeft ook nog wel wat tijd om te draaien hè...

Maar amai mijn maag ziet af! Den enen dag is al beter dan den andere, maar zondag had ik echt heel den dag last van 't zuur, pfff! En vannacht ben ik er ook nog eens van wakker geworden, gelukkig had ik nog net één slokje Gaviscon naast mijn bed staan. 'k Wou eigenlijk geen nieuwe fles meer gaan kopen, maar als ik er dan vannacht weer last van krijg... Toch nog maar eens langs de apotheker gaan dan.
En nu we toch aan 't zagen zijn, zal ik nog maar efkes mijn beklag doen over 't weer ook! Voor iedereen die aan kindjes denkt: in december is dat héééél gezellig warm om zo dicht bij elkaar te kruipen en een kindje te maken, maar ge beklaagt het u in juli en augustus zenne! Dit is echt geen weer om zwanger te zijn, ik zit gewoon nen helen dag binnen want buitenkomen is een ramp. Dan heb ik op vijf minuten tijd olifantenpoten en 't gevoel dat ik ga flauwvallen. Allé, een wandelingske gaat nog, als ik wat in de schaduw blijf, maar zo gewoon in den hof in 't zonneke gaan zitten, vergeet het... :(

Maar kom, nog effe doorbijten hè, we zijn der bijna, olé! Nog een goeie 50 dagen, absurd eigenlijk, maar dat het maar rap zover is zenne!

vrijdag 25 juli 2008

Leve de weegschaal!

Jaja, mijn relatie met de weegschaal is heel wat verbeterd, want er komt al meer dan een maand geen grammetje meer bij! Het mocht ook wel eens gaan stoppen vond ik; 'k ben nu net geen 16 kilo bijgekomen in totaal. 'k Weet niet of dat nu die laatste twee maanden ook nog zo gaat blijven, maar laten we hopen van wel hè!
Ondertussen is het elken dag geweldig schupconcert in mijnen buik, amai! Dat de voetjes in mijn rechterzij zitten, dat heb ik nu wel al door :)
Dinsdag mogen we terug op controle, olé, dus tot dan voor een volgend verslagje!

donderdag 17 juli 2008

Pfff... :(

Geen vrolijk verslagje vandaag... Gisteren slecht nieuws gekregen. Belle, een meisje van de klas waar ik de laatste twee maanden les aan gegeven heb, is gisteren overleden aan een hersenbloeding... Ineens, zomaar, schat van een kind, 't is verdorie niet eerlijk...



















'k Heb de voorbije nacht dus geen oog dichtgedaan, en dan een hele dag in de Paradisio rondhuppelen, 't is genen aanrader. Hoewel ja, 't leidt de aandacht natuurlijk wel wat af, maar dat is het dan ook...

't Was wel een goedgevulde dag dus hier komt een kort verslagje...
Drie à vier uur hadden ze dus gezegd, ja vergeet dat maar! We moesten er om half tien zijn, en om half zes waren we terug thuis, dat zegt genoeg zeker?! Man man man, ik ben echt kapot...
Voor iedereen die dat ooit nog gaat moeten doen: maakt op tijd een afspraak, als ge al zeven maanden ver zijt is het een marteling voor de voetjes!
Pas op, voor de rest zijn we er wel heel tevreden van zenne. We hebben eerst een rondleiding van een dikke twee uur gekregen, met goeien uitleg, ze proberen u niet zomaar alles aan te smeren, zeggen ook gewoon eerlijk wat rommel is en wat niet. En dan na den uitleg moogt ge uw karreke beginnen vullen hè. En we hebben het precies iets te goed willen doen, want we zijn er nen hele namiddag zoet mee geweest. Na de gang van de papflessen en het speelgoed zijn we wel iets gaan eten in de Mc Donalds, effe een uurke pauze, 't was wel nodig...
Rond kwart voor vijf was het dan echt wel genoeg geweest; twee volle karren alles laten inscannen, en nu is onze lijst wel zo goed als klaar. Over enkele dingen moeten we nog eens goed nadenken, maar we kunnen hem nog volledig aanpassen. Dingen bijzetten, dingen eraf halen, komt wel in orde dus...
Pff, tot zover 't verslagske ongeveer, ben echt steendood, zal 't morgen nog wel eens nalezen of ik geen belangrijke dingen vergeten ben. Slaapwel!

woensdag 16 juli 2008

Tadaaaa !!!

Kijk eens aan, we zijn 't niet vergeten zenne! Ziehier een schoon fotoke van het gezichtje van onze kleine schat!



















Ge ziet het eigenlijk wel veel duidelijker als ge uw hoofd helemaal naar rechts kantelt, maar om jullie wat nekpijn te besparen, zal ik de foto hier eens gedraaid opzetten ook...
























We vinden het zelf in elk geval een superschattig fotoke! Da's de eerste keer dat ge zo echt een gezichtje ziet hè, wel maf...
Hij / zij weegt ondertussen al ongeveer 1400 gram, en alles is dik in orde. 't Ligt wel nog altijd in stuit; 't is te zeggen als ge langs voor naar mijnen buik kijkt zit het hoofdje links, de poep rechts, en de voetjes vanonder. Dus ocharme mijn blaas, 't was daar gisterenavond een stevig trappelfeestje! Maar de laatste week voelde ik overal wel schupkes, dus blijkbaar heeft het nog plaats genoeg om af en toe eens te draaien. Als 't binnen vier à zes weken nog zo zit, kan dat wel eens een probleem worden, maar de gynaecoloog zei gisteren dat we dan wel bespreken wat de opties zijn. Eerst nog maar effe afwachten dus!
29 juli mogen we al terug op controle, en vanaf dat ik nu denk dat er iets mis is of ik voel mij niet goed, moet ik onmiddellijk naar de materniteit gaan. Te hopen dat dat niet nodig is hè!

Morgen eindelijk de geboortelijst gaan leggen; 'k zit hier al drie dagen volop in de boeken te snuffelen om alle leuke en handige dingen op te schrijven, verdorie ge hebt toch veel nodig precies! Maar ze zullen ons daar ook wel helpen veronderstel ik, 't gaat een uur of drie/vier duren zeiden ze, amai! Verslagje volgt morgen!

zaterdag 12 juli 2008

Werchter en Frankrijk

Voila, we zijn terug!

Werchter was plezant, maar serieus vermoeiend! Denk niet dat ik dat nog eens zou doen als ik zwanger ben... Zo dicht mogelijk bij het podium gaan staan zat er natuurlijk niet in; veel te veel gestamp en geduw. En zo lang rechtstaan ging mij sowieso niet af. 'k Heb dus heel veel optredens vanop een dekentje of liggend gevolgd, zodat ik kon rechtstaan bij degene die ik écht graag wou zien. En dan ook al die verleidelijke frisse pintjes rond mij, grrrr... Heb af en toe een slokske van de Pieter genomen, maar voor de rest natuurlijk altijd braaf water gedronken!
Zondagavond zijn we dan op tijd naar huis vertrokken, zodat we niet moesten aanschuiven in de grote uittocht uit Werchter; zo hebben we wel dEUS niet gezien, maar we waren toch allemaal kapot. Thuis moesten we dan 's nachts nog douchen en uitpakken, want maandag vertrokken we al terug op reis. Denk dat we rond twee uur wel in ons bed lagen, maar met de wekker op acht uur...

Over het weekje Frankrijk valt niet zoveel te vertellen, het was vooral héééél erg op 't gemakske en héééél veel slapen, amai! Dus nu zijn we alletwee weer geweldig uitgerust, wat voor mij betekent dat ik om half acht 's morgens wakker word; de Pieter ligt nu nog te slapen maar ja die moet volgende week helaas weer gaan werken hè!

Morgen al 30 weken ver, 't begint nu eindelijk een beteke dichterbij te komen, olé! Dinsdag gaan we naar de gynaecoloog (ik zal zéker zéker zéker een fotoke van 't hoofdje vragen!) en donderdag gaan we de geboortelijst gaan leggen. Er volgen dus nog wel twee verslagjes deze week... Tot dan!

dinsdag 1 juli 2008

Ne kilo !

Toekomstige oma's, trek jullie grijze haren maar al uit want ziehier: wéér een onduidelijke echo!!! Sorry, 't is echt nie schoon van mij, der zo mee lachen, zal volgende keer eens een duidelijk fotoke van het hoofdje vragen, beloofd!

















Hierop ziet ge den buik en een stuk van de beentjes, aan de hand hiervan berekende de gynaecoloog dat het beestje toen net 999 gram woog, een kiloke dus. Da's ondertussen wel weeral een kleine twee weken geleden, dus dat zal ondertussen wel al wat meer zijn.
En verder gaat alles nog altijd geweldig... Hoewel ik het vorige week wel eventjes beu was, alles was zó vermoeidend die laatste schoolweek, pfff!
Maar nu 't verlof begonnen is en ik alles weer op mijn gemakske kan doen, gaat het weer stukken beter!

Overmorgen vertrekken we naar Werchter, ben eens benieuwd of ik dat ga overleven! Hopelijk wel natuurlijk, ik kros hier nu ook nen helen dag rond zonder problemen, dus dat zal daar dan ook wel gaan...
Zal proberen om maandag nog iets te laten weten over het Werchter-avontuur, maar dan vertrekken we al onmiddellijk voor een weekje naar Frankrijk, dus 't zal waarschijnlijk eerder voor daarna zijn. Maar zolang hier niks verschijnt, is alles in orde zenne!
Op 15 juli mogen we dan terug naar de gynaecoloog, dan zit ik al over de 30 weken, woehoew!

De geboortekaartjes zijn ondertussen al besteld, 't copycenter is namelijk in verlof tot 30 juli, dan kunnen we in augustus de enveloppen beginnen klaarmaken.
En er zijn ook grote knutselwerken aan de gang; de doopsuikerdoosjes gaan we zelf maken! Véél werk, maar 'k heb ook veel tijd nu natuurlijk, en 't is nog wel plezant. Ben er zelf al geweldig trots op tot nu toe, maar 'k zal nog op (hopelijk positieve) reacties moeten wachten tot september!

Groetjes en hopelijk kunnen jullie ook allemaal genieten van een geweldige vakantie!
Pieter en Kim -xxx-

vrijdag 13 juni 2008

Nog 100 dagen!

Nog altijd véél te veel naar mijn goesting, maar we zullen wel geduld hebben zenne!
'k Ben net op sportdag geweest en straks is er een feestje op school; als ik dat wil overleven moet ik nu echt wel dringend even in mijn bed kruipen... Slaaplekker! x

maandag 9 juni 2008

De buik!

Die begint nu wel aan ne groeispurt! 'k Vond hem deze morgend ineens precies stukken dikker dan gisteren, vreemd...
Maar 't was sowieso wel eens dringend tijd voor ne nieuwe foto, dus bij deze is het aangepast!

Alles gaat hier goed zenne, het klein beest stampt vrolijk elken dag wel minstens ne keer of 50, vandaag heeft hij/zij nog tegen Pieter zijne neus geschupt! Op 't moment is het wel mijn maag aan 't bewerken, da's iets minder plezant :(

Dit weekend hebben we ook een afspraak gemaakt voor onze geboortelijst te gaan leggen. 't Is Paradisio geworden, daar kunt ge uwe lijst via internet beheren en dat vinden wij natuurlijk geweldig handig! Op 9 juli gaan we ons daar eens een voormiddagske amuseren, 'k ben eens benieuwd! Al die babyspullekes zijn zó geweldig schattig hè!

De naam is ondertussen weer een probleem, ons goesting was ineens ons goesting niemeer, dus ja, dan moet ne mens opnieuw beginnen zoeken... Der schieten nog een stuk of 30 namen over nu, dus we komen er wel!

Voila, nen hoop korte berichtjes, binnen tien dagen weer een gynaecoloog-verslag!

dinsdag 27 mei 2008

Ik zie, ik zie...


















... niks eigenlijk, dit moet wel de meest onduidelijke echo ooit zijn!
De gynaecoloog was vergeten om er eentje af te printen, en dit was alles wat er nog op zijn scherm stond toen we er naar vroegen, dus ja... 'k Had mijn kleren al terug aangedaan, en weer op die tafel gaan liggen alleen voor een fotoke, dat was nu ook weer niet nodig.
Wij gokken dat links het hoofdje zit, met daarnaast een stukje ruggenwervel...

't Was in elk geval allemaal in orde! Het beest lag met de beentjes naar beneden deze keer, dus qua druk op die baarmoederhals zal dat nog wel meevallen, 't zit er duidelijk nog niet heel de tijd met zijn/haar hoofdje tegen te stampen, da's al één geruststelling.
De hoeveelheid vruchtwater is ook niet echt rampzalig weinig, ik moet nu wel pillekes pakken om dat wat te verbeteren, dus dat komt dan ook al in orde.

Ondertussen draag ik ook het zwangerschapsbelletje dat ik van mijn mossels gekregen had, nog eens merci hè mannen! :)
En het beest stampt nen helen dag door zenne, actief dingske! Pieter heeft het nu ook al een paar keer gevoeld! En als we wat geduld hebben en wat letterlijk navelstaren, ziet ge die stampkes ook echt! Heb al genoeg gelezen en gehoord dat ik er nog op ga vloeken als dat gestamp pijnlijk gaat worden, maar nu vind ik het nog absoluut geweldig!

dinsdag 13 mei 2008

Hahaaa... Wij weten het!!! :)

Sommmigen onder jullie (lees: Liesbeth!) waren al extreem aan het vissen naar het geslacht, en tot nu toe konden we onszelf niet verraden, maar vanaf vandaag dus wel! Want jawel, wij weten nu zeker wat het gaat worden, en nee, wij zijn nog altijd niet van plan om het te verklappen!

Wat jullie wel krijgen, is een uitgebreid verslag van het gynaecoloogbezoek. Deze keer was het eens niet bij Weckhuysen maar bij Nuradi, omdat die betere apparatuur heeft om een grote controle uit te voeren. Alle organen zijn eens extra goed gecontroleerd en 't is allemaal dik in orde! We hebben het bloed door de navelstreng zien pompen, de vier kamers van het hartje ook, de hersenen... Wat die machinen al nie kunnen hè, maar 't is fijn om te weten dat alles ok is!
Allé, er zijn twee kleinere minpuntjes ook, maar daar valt eigenlijk niet veel aan te doen. Ten eerste zit het beest heel laag, wat de kans op vroeggeboorte een stuk groter maakt. En ten tweede was er ook iets minder vruchtwater dan er normaal zou moeten zijn. Het enige wat ik daar aan kan doen is genoeg rusten en mij laten soigneren door de Pieter! Ja, da moeten ze mij geen twee keer zeggen natuurlijk! Hoewel ik het wel een beteke jammer vind, was juist zo geweldig goed bezig in den hof... Zal dus wat meer op 't gemakske moeten, maar dat is dan maar zo hè!



















Deze keer hebben we ook wel een fotootje natuurlijk! Voor wie niet veel verstand heeft van echo's: het klein beest ligt hier compleet dubbelgevouwen (hoofdje rechts, poep links). Ge kunt goed de ruggengraat volgen en dan ziet ge daar ergens een dijbeentje, 't heeft trouwens lange benen zei de gynaecoloog! Er lag ook één been naar boven en dat had hij/zij vast met één handje, was echt wel schattig om te zien. Jammer genoeg lag het nogal slecht (gezichtje was bijna niet te zien met dat voetje en dat handje ervoor) en heel stil, anders had hij ook nog een 3D echo gemaakt.

Voila, meer valt er niet te vertellen denk ik... Binnen twee weken mogen we al terug naar Weckuysen, dus ik hou mij twee weekjes rustig en hoop dat het vruchtwater al wat beter is tegen dan...
Wordt wel moeilijk want ik voel mij voor de rest geweldig en heb massa's energie, maar moet mij dus inhouden, zucht... Maar ja, nu we weten wat het is kan ik mij wel met geboortekaartjes en andere concrete dingen beginnen bezighouden, afleiding genoeg dus!

donderdag 8 mei 2008

En de meest foute naam tot nu toe is...

Bo!

We hadden al Lisa (zie hieronder), Klaas gaat ook niet echt... "SinterKLAASje Bonne Bonne Bonne"

Maar amai amai, Bo wint wel in de categorie "dat doet ge uw kind niet aan!"
Want Bo Bonne, dan hebt ge Bobonne.
En als ge 't omdraait: Bonne Bo, dan hebt ge Bonobo!
Als het op een oud menske of nen aap zou lijken, dan is dat maar zo, maar we gaan het nie zelf uitlokken hè!

zondag 4 mei 2008

In den helft!!!

Woehoew, halfweg! 'k Had wel gedacht dat dienen buik nu al wat dikker zou zijn, maar zoals ge ziet op de foto hiernaast kunt ge dat nog niet echt spectaculair noemen! Maar kom, ik zal dat maar niet te hard roepen, waarschijnlijk ga 'k er nog genoeg op vloeken als hij in mijne weg gaat beginnen zitten...
Ondertussen is het beest ook beginnen stampen, zo grappig! Nog niet hard genoeg dat anderen het ook kunnen voelen, dus Pieter moet nog efkes geduld hebben, maar 't is echt super! Vooral als ik op mijne fiets spring, begint het te protesteren, of misschien vindt het dat juist plezant, wie weet...? 't Zijn in elk geval duidelijk géén rammelende darmen meer!

Blijkbaar durft er hier niemand in 't openbaar namen geven; 'k heb wel al wat mailkes gekregen met goeie suggesties, merci!!! Voor een meisje hebben we zo ongeveer ons goesting wel gevonden, maar jongensnamen blijven moeilijker... We hebben gelukkig nog tijd genoeg, dus dat komt wel in orde! Nog een dikke week trouwens en we weten eindelijk wat het is... Spannend!

Ondertussen zijn we hier al eens begonnen aan een adressenlijst om de geboortekaartjes te kunnen opsturen, maar da's nogal rampzalig, amai! In tijden van mail en zo, wie houdt er dan in godsnaam nog nen adressenlijst bij... Wij niet dus! Vreselijk onhandig in dit geval, dus bij deze weer nen oproep: stuur uw adres door! :)
Het bespaart ons nen helen hoop opzoekwerk, en ge zijt zeker dat uw kaartje op het juiste adres toekomt! Nen dikke merci al op voorhand!

zondag 20 april 2008

Namen gezocht!!!

Want dat is verdorie nog nie zo simpel! We zijn overlaatst eens begonnen met een lijstje op te stellen; kolommeke meisjesnamen en kolommeke jongensnamen. Nu schieten er van elk nog zo'n tien namen over, we hebben al zo'n beetje onze favorieten maar amai! We hebben natuurlijk nog tijd genoeg, als we vanaf nu zo elke week eentje schrappen, komen we er wel... Maar nieuwe suggesties zijn nog altijd welkom! 't Moet wel een beteke bij "Bonne" passen natuurlijk. We vonden bijvoorbeeld Lisa voor een meisje nog wel mooi, maar Lisa Bonne (Lisabon, haha) klinkt dan zo stom, dus dan toch maar niet hè! Dus vuur maar af, we zijn benieuwd!

Bij gebrek aan echo vorige keer ben ik eens op internet gaan neuzen, en heb toch een fotoke gevonden van hoe het er nu ongeveer zou moeten uitzien.

Nog twee weekjes en we zitten aan de helft! Normaalgezien zou 'k het nu bijna moeten beginnen voelen. Maar aangezien mijn darmen nogal actief zijn, weet ik nooit goed of dat gerammel in mijn buik mijn darmen zijn of het kleine spook.
Af en toe voel ik wel zo'n soort van "plof" precies, denk dat het dat dan wel moet zijn, maar echt geen idee eigenlijk. Zal wel gewoon op de eerste duidelijke stamp wachten!
Voor de rest is alles nog altijd dik in orde, ik voel mij geweldig, nog altijd nergens last van, woehoew! Ik kan wel niet te veel eten, dus dit weekend is een zware belasting voor mijn maag!
Vrijdag zijn we naar 't trouwfeest van Sarah en Ward geweest. 't Was gewéldig lekker, maar na een goed gevuld bord en een stuk taart heb ik buikpijn en krampen gehad tot ik in mijn bed lag!
Dus ik hou mijn hart vast; sebiet gaan we naar nen brunch met Pieter zijn werk, en daarna naar ons mama voor hare verjaardag! 'k Ga mij proberen inhouden maar 'k vrees ervoor, dat gaat allemaal weer zo lekker zijn hè! Zucht... Zal der maar al van uit gaan dat ik straks weer mag gaan platliggen, haha!

donderdag 10 april 2008

Het wordt een...

Hahaaa, nee zenne, pech! Eigenlijk weten we 't zelf ook nog niet. Ons monsterke lag met het hoofdje naar beneden, dus op den inwendigen echo was er niks te zien. Maar bij den echo op de buik gingen de beentjes even open! De gynaecoloog heeft een zwaar vermoeden (en wij dus ook!) maar om het met zijn woorden te zeggen: "Ik zou der al nen bak op verwedden, maar nog geen huis."
Verder spartelde het goed, hartje klopte ook nog vollen bak, de maag, de knietjes,... alles zag er geweldig uit! Ook de resultaten van de onderzoeken van vorige keer waren dik in orde, maar dat wisten we wel al, anders hadden we ondertussen wel al een telefoontje gekregen.

Maar... Door een klein misverstandje deze keer helaas geen fotootje van het kleine beest. :(
Ik moest na de echo nog in een potje plassen, en het duurde dus wat langer tegen dat ik terug aan den bureau zat. Ik zag niks op tafel liggen, dus ik dacht dat Pieter het al weggestoken had.
Maar blijkbaar had de gynaecoloog gewoon niks afgedrukt, dus ja, stonden wij daar met lege handen buiten. En dan teruggaan om een fotoke te vragen leek ons ook maar onnozel...
Jammer jammer, maar 't belangrijkste is natuurlijk wel dat alles in orde is!
Binnen vier weken (op 13 mei) moeten we terug voor de grote echo, die moeten we wel bij een andere gynaecoloog laten doen omdat den onzen daar de apparatuur niet voor heeft. Tegen dan zijn we al halfweg, amai! Hoewel het naar mijn gevoel soms héél traag vooruit gaat zenne, maar ja, da kan wel aan mijn geduld liggen natuurlijk!

'k Ben al blij dat ik nog niet te veel afgezien heb. Alhoewel, zo ies goed misselijk zijn, 't zou goed zijn voor mijn kilo's, want die vliegen er hier aan zenne! Heb verdorie nog nooit van mijn leven op mijn lijn moeten letten, maar nu begin ik wel wat schrik te krijgen. Der zijn der nu al vijf bij, als dat zo doorgaat...!!! Maar ik kan er écht niks aan doen, ik loop echt geen hele dag te snoepen, haal zelfs al expres geen koeken en snoep meer in huis, drink nen helen dag water, ben heel den dag in beweging op 't werk. Ik had vandaag wel hééééééééééél veel honger en heb dus ne stapel boterhammen binnen... Tja, niet veel aan te doen zeker? Hopen dat er achteraf niet te veel blijven plakken en dat degene die wel blijven plakken er rap afgaan!

woensdag 9 april 2008

..........

't Is hier stillekes, 'k weet het, maar er zijn dan ook geen spectaculaire dingen gebeurd ondertussen... Alles gaat goed! 'k Ben net de waarborg gaan betalen in de crèche, die trouwens van naam verandert: De Kangoeroe! Vind ik persoonlijk ook wel leuker klinken dan Baby-Stoffel...
Morgen mogen we eindelijk weer naar de gynaecoloog, dus dan komt er zeker een uitgebreid verslag! Groetjes!

dinsdag 11 maart 2008

PS...

Wegens een massa energie heb ik eindelijk eens op alle berichtjes geantwoord... Was allemaal de schuld van de vermoeidheid hè, sorry voor de late reactie dus! x

Niet meer moe! (woehoe!)

Jaja, tot mijn eigen geweldig grote verbazing moet ik mij nu al twee dagen op rij niet meer in de zetel smijten als ik thuiskom! Beetje absurd, was het precies al wat gewoon aan het worden om zo kapot te zijn, maar denk dat ik nu misschien wel een beetje mag hopen dat ik er vanaf ben. Nog niet te vroeg juichen, maar het doet echt wel eens deugd, amai!
't Zou kunnen kloppen, na een bezoekje aan de gynaecoloog vandaag ben ik blijkbaar al 12 weken ver, en dat is meestal wel het moment waarop de vervelende kwaaltjes verdwijnen.
Voor de rest was alles weer geweldig in orde, de nekplooimeting zag er toch al goed uit. 'k Heb daarna ook bloed moeten laten trekken voor de tripletest en als ik daar binnen de twee weken niks van hoor, is dat ook allemaal dik ok...


















De echo was echt zaaaaaalig! Zo wriemelen, zwierende handjes en beentjes... Tot het moment dat de gynaecoloog de nekplooimeting wou doen, toen bewoog het ineens niet meer. Wat op mijn buik getikt, gekriebeld, gelachen,... Uiteindelijk heeft "het" zich dan toch gedraaid en is het dan toch gelukt. Wel fijn eigenlijk dat het een tijdje duurde voor het goed lag, want het was echt genieten om ernaar te kijken! We hebben ook het hartje gehoord, dat was ne stevigen disco-beat zenne!
Tegen dat we uiteindelijk buiten waren uit het ziekenhuis was het al acht uur, en zijn we dan maar naar de Mc Donald's gereden om deze fijne ervaring te vieren! Natuurlijk ook een beetje omdat we op dit uur geen zin meer hadden om te koken, haha!
'k Had trouwens voor vandaag eigenlijk raclette voorzien, maar daar komen Lien en Tom morgen van meegenieten, dus dat wordt ook weer plezant!
Hm, wat doet ne mens nu in godsnaam met zoveel energie? 'k Zou zeggen, ik ga wa strijken, maar da vind ik er maar over, da kan tot morgen wachten! Ik ga mij nog wat voor 't lekker warm stoofke zetten, voila!
Salodder en tot de volgende! x

zaterdag 1 maart 2008

MOE !!!

Sorry hoor, maar ben zo zo zo zo moe! We zijn net naar de Spar gereden om eten en viel bijna van mijne fiets van slappigheid... Ga nu nog wa rusten, en hopelijk straks of morgen meer energie om nog eens iets langer te typen... Gewoon al effe meedelen dat alles hier goed gaat, da's 't belangrijkste zeker? Groetjes! xxx

vrijdag 22 februari 2008

Een spook!

Jeij, de controle bij de gynaecoloog was dik in orde! Zonder dat ik iets vroeg deed hij zelfs nog een echo, en deze vind ik echt geweldig! Ons klein monsterke is veranderd in een spookje!
'k Mag maandag terug gaan werken, wel nog een beetje rustig houden, maar dat zal wel lukken.
'k Ben - gelukkig voor Pieter - ook al heel wat minder ambetant, af en toe zelfs lief! (haha)

maandag 18 februari 2008

Met een beetje vertraging...

... dan hier toch echo nummer 1!

















Jaha, het klein beest is al 1,5 centimeter groot! Nu op het moment dat ik dit typ zijn we al een week verder en is het dus al weer wat groter, maar dat zijn details natuurlijk...
De reden voor de vertraging: moe, moe, en nog eens moe! Amai, de Pieter zijn geduld werd hier de afgelopen twee weken nogal op de proef gesteld! Ik had nergens zin in, vond alles stom, kon alleen nog maar zagen, en het erge is dan dat ge dat wel doorhebt van uw eigen maar dat ge er precies niks aan kunt doen... Jawadde, het klinkt erg maar af en toe was ik het echt beu dat zwanger zijn!

Nu is 't gelukkig beter, al is er weer andere miserie voor in de plaats gekomen. Vorige week en vooral dit weekend verloor ik precies een beetje bloed, niet echt knalrood maar zo wat roos en soms bruin (de verdere details ga ik jullie echt wel besparen, sorry voor de gevoelige zielen waarvoor dit al te veel is... haha). Ikke dus beetje in paniek naar de gynaecoloog van wacht gebeld, die zei dat ik veel moest rusten en dat ik als het erger werd naar het ziekenhuis moest gaan. En dat ik zéker geen "betrekkingen" mocht hebben, dat heeft hij toch wel ne keer of vijf herhaald. Jaha, precies of ik heb daar met mijn ambetant zwanger steendood lijf nog veel goesting in tegenwoordig... Maar kom, dat zijn ook details... :)
Na een weekend platliggen (leve Zelda, zo kan ik wel wéken platliggen als het moet!) was ik er deze morgend toch nog altijd niet gerust op, dus effe langs geweest bij de gynaecoloog. Blijkbaar heb ik weer één of andere infectie aan de baarmoederhals (de driehonderdvijfendertigste... nee, dat nu ook weer niet maar heb er toch al veel gehad...) én daar komt nog bij dat ik sinds ik zwanger ben ook gezegend ben met constipatie (ge hoort het, echt fijn zo zwanger zijn!). Soit, heel dat boeleke daar vanbinnen schuurt dus tegen elkaar waardoor ik daar één of ander wondje heb... Wat een opluchting dat het dat maar is natuurlijk, op de echo gezien dat alles in orde is, dus dat was wel een geruststelling.
Nu moet ik een weekje rusten, magnesium nemen om mijn darmen terug wat beter te laten werken, en dan vrijdag terug op controle om te zien of het verbeterd is... Te hopen van wel, want anders wordt het antibiotica en dat is natuurlijk niet zo'n geweldig plan als ge zwanger zijt!