Al moet ik om te beginnen al heel eerlijk toegeven dat ik er vééééél minder mee bezig ben dan toen ik zwanger was van Kobe. Toen wist ik steeds tot op de dag hoever ik al was, nu mag ik al blij zijn als ik de week juist kan gokken! Sebiet hier ook eens een tellerke installeren, kunnen jullie ook weer meevolgen! Net gezien dat Kobe ook een nieuw tellerke kan gebruiken, dus we weten weer wat doen, olé! Bloglezers, wrijf maar al in jullie pollekes, er komen drukke leestijden aan!
(Ja dat zal wel, denken jullie nu allemaal collectief, madam zet er twee of drie berichtjes op vandaag, en dan horen we weer een maand nikske... Inderdaad, die kans is heel groot, maar kom, tot zeven maal zeventig maal... Geef mij nog maar een kans! :p)
Ok, hier gaan we dan, verslag van het ontstaan van spook twee!
Ergens heel vaag, tussen de geboorte van Kobe en eind juni:
Dat er nog een Bonneke komt, dat is wel zeker! Wanneer, dat is nog niet goed duidelijk... Ik zou heel graag eens een volledig schooljaar kunnen uitdoen in een klaske, dus het plan is zo ongeveer om pas in september 2009 er weer in te vliegen. Is het dan meteen prijs, is dat ten vroegste voor juni, en ja, dan zit het schooljaar erop hè! Tot zover het "plan".
De pil pakken is een ramp, ik sla er weinig tot zelden in om ze een volledige maand te nemen zoals het moet. Ergens in maart al stop ik ermee! Geraak ik dan al vroeger zwanger, dan is dat maar zo, 't is toch welkom! Maar het plan blijft: starten in september!
Nog steeds ergens heel vaag tussen maart en juni:
Ik vervloek mezelf dat ik niet heb opgeschreven wanneer ik mijn laatste regels had. 'k Heb er geen flauw idee meer van, ben ook halfweg een pilreeks gestopt, dat zal mijn lijf ook niet zo goed gesnapt hebben... De tijd gaat dus voorbij maar er gebeurt niks. 'k Ben er ook niet echt mee bezig, heb soms nog monstercyclussen van 40 of 50 dagen of meer, ik kan er best mee leven dat mijn lijf nog wat overhoop ligt, we zien wel!
Half juni:
'k Begin het zo toch wat verdacht te vinden; ik kan mijn eigen niet blijven wijsmaken "dat het nog maar nen dag of 50 geleden is", 't is al bijna drie maanden noppes, maar zwanger ben ik toch ook niet... Denk ik toch... Hup naar de gynaecoloog! Vraag me niet hoe hij het zag, maar meneer zegt dat ik net een eisprong gehad heb, en dat ik dus binnen de tien dagen mijn regels mag verwachten! Dat het waarschijnlijk is omdat ik wat ben afgevallen (ja gelukkig, dat was wel de bedoeling na die kilo's die waren blijven plakken van Kobe!) of van de stress... Stress? Haha, ik heb nooit stress! (Pieter zal mij luidkeels tegenspreken, maar ik doe niet mee met stress... Gezonde spanning? Ok! Maar stress? Nooit!) "Denial!" zouden de haaien uit Finding Nemo collectief antwoorden, maar nu ga ik te ver, dit is alleen nog maar grappig voor wie die film ook compleet vanbuiten kent!
19 juni:
Ik ga op schoolreis naar het Boudewijnpark, leuk! Op mijn eerste toiletbezoekje daar ben ik blij dat ik last-minute nog wat tampons in mijn rugzak had gesmeten! Allé, da's toch al een geruststelling: alles marcheert nog daar vanbinnen! Meneer de gynaecoloog had gelijk!
Eind juni:
Ik krijg te horen dat ik volgend jaar geen klaske zal hebben, maar in de zorg ingeschakeld zal worden. Dik tegen mijn zin, maar kom, liever een job die ik iets minder graag doe dan weer van school te moeten veranderen, ik ben al blij dat ik er aan de slag kan blijven en we zullen wel zien wat dat geeft.
Een beetje later, vermoedelijk dus ergens begin juli:
Iemand (jaha, ik had jullie gewaarschuwd, da's de dementie!) trekt in mijn plaats de conclusie dat aangezien ik toch geen klaske zal hebben, er misschien ook geen reden meer is om nog tot in september te wachten voor nummer twee... PING!!! Wát een idee! Ik denk dat het Eva was, ofwel Pieter, echt geen flauw idee meer...
Niet dat we extreem aan het opletten waren, maar kom, vanaf nu is het officiële paarseizoen dus weer aangebroken, haha!
Eind juli:
Ik kijk eens op mijn kalenderke en begin te tellen vanaf 19 juni, wanneer ik mijn volgende regels zou mogen verwachten. Ne cyclus van 28 dagen, daar moet ik niet van dromen, ik denk eerder ten vroegste 35 en kijk eens aan, dan is het bijna mijne verjaardag! Voor de mop neem ik mezelf voor om dan een testje te doen. Ik heb bij Kobe nooit een zwangerschapstest gedaan, en dat lijkt me ook wel eens leuk om dat te proberen! Is het positief, heb ik ineens een gewéldig verjaardagscadeautje! Is 't noppes, dan is het ook maar zo, we hebben tijd!
31 juli:
Ik ben in de Colruyt en besef dat ik NU wel nen test moet kopen als mijn plan morgen nog wil doorgaan. Er ligt er maar ene, die verdorie net geen 16 euro kost! Ik smijt hem in mijn kar met de gedachte "wat een geldverspilling..."
's Avonds leg ik hem klaar in de badkamer, denk nog eens "stomme koei, wie geeft daar nu zoveel geld aan uit???", en ga dan slapen...
1 augustus:
Joepie, jarig! Ik word om 7 uur wakker gebrabbeld door onze natuurlijke wekker, dankuwel kleine lieve Kobe! Op zo'n schatteke kunt ge niet kwaad zijn natuurlijk, ook al maakt hij u veel te vroeg wakker! Ik ga effe plassen, zit wat te prutsen met dienen test, strompel weer naar boven, smijt den test op de rand van het bed en kruip terug in mijne warme nest! Drie minuten wachten stond er in de bijsluiter... Tja, da's te lang voor mij, na ne minuut kijk ik al eens, en er staat een dikke vette plus!!! Huh, hier geloof ik geen steek van! Pieter natuurlijk meteen wel, die is al langer overtuigd van zijn capaciteiten wat kindjes maken betreft :)
Als er dan na een tijdje nog de cijfers 2-3 bij verschijnen, wat zou betekenen dat ik al 4 of 5 weken zwanger ben, val ik al helemaal achterover! Wat een verjaardagscadeautje zeg! En opeens is die test die 16 euro meer dan waard! Ik neem er even later een fotoke van, want dat ding werkt op een batterijtje waardoor na 24u het resultaat van het schermpje verdwijnt...
Voila, ziehier de foto!
Even later:Één of andere gekke kronkel in het hoofd van Pieter of dat van mij, zorgt ervoor dat we beslissen om het goede nieuws nog geheim te houden tot Kobe zijn eerste verjaardag.
Ik maak ook een afspraak bij de gynaecoloog, want uiteindelijk, zo nen test blindelings geloven vind ik toch maar moeilijk!
13 augustus:
Jawel, officieel zwanger en uitgerekend voor 10 april 2010!!! Ziehier het allereerste fotoke van onze kleine pruts! 't Is nog maar een klein vlekje dus er valt niet veel over te vertellen, geduldig afwachten tot de volgende afspraak dan maar!
27 augustus:Ahaaa, nu is er al actie te zien! Een mooi kloppend hartje, en alles dik in orde! Binnen een maandje mogen we nog eens terugkomen. We maken een afspraak op 25 september, Kobe zijn verjaardag, zodat we na die controle het eindelijk kunnen verklappen als we weten dat alles ok is! (wat een plan, jongens toch...) :P
25 september:Hiep hiep hiep... HOERA!!! Onze Kobe wordt één jaar! Feest! 's Avonds zijn onze ouders en broers en zussen uitgenodigd voor een glaasje champagne, en EINDELIJK mogen ze 't weten!
Iedereen valt uit de lucht, ze hadden niks door, oef! Plan gelukt! En ikke ervan overtuigd dat ons ma het wel ging doorhebben! Zeker na het zeer slecht liegen over de voorbije twee gynaecoloogbezoekjes... Jaja, iets met een infectie of zoiets... Niet dus! :D
Bij de gynaecoloog was alles natuurlijk ok, de nekplooi moest gemeten worden en het duurde een tijdje voor ons spook goed lag, dus we konden lang genieten van ons spartelend wriemelbeestje, zalig! De echo is alweer niet geweldig duidelijk, maar kom! Ge ziet toch goed het hoofdje en de ruggegraat hè! En 't is al een dikke 5 centimeter groot!
Voila, nu zijn jullie helemaal mee, en 't is goed dat ik het voor mijn eigen eindelijk ook eens deftig op een rijtje heb gezet! Want amai, als mijn hersenen op deze manier blijven aftakelen, belooft dat voor de komende maanden! 30 oktober gaan we terug naar de gynaecoloog, dus 't is nog even wachten op het volgende spook-nieuws! Nu moet ik dringend eens een verslagje gaan maken van Kobe zijn eerste verjaardag, maar dat zal iets voor morgen zijn. Of overmorgen. Of volgende week... Ge kent mij hè, maar ik doe mijn best! Tot gauw! xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten