Google werd er dus bijgehaald, want -sorry- de oorsprong van deze feestdag behoort niet tot onze parate kennis. Na de officiële uitleg (die toch nog een klein beetje zijn petje te boven ging, wat wilt ge, 't ventje is 5 jaar) werd er dan even verdergedacht op zijn niveau. "Strikvraagje voor Kobe", noemen we dat dan. Dan beginnen zijn oogskes al te blinken. Zalig om hem in zijn koppeke te zien graven naar het antwoord op de vraag wie er vandaag tóch moest werken en waarom dan wel... Dokters, treinbestuurders, piloten, én oma Kukeleku, we hebben aan jullie gedacht!
Voor de rest: zalig, zo ne feestdag! Wij zijn hier geweldig goed in het nen-helen-dag-gene-klop-doen. Lang ontbijten, nog véél langer pyjamalopen, filmke kijken, eten, middagdutje, nog een beetje eten,...
Deze week had ik in mijn kast mijn "rare trui" teruggevonden. Simpel gezegd is het één grote rechthoek met twee mouwen erin. Niet comfortabel om mee buiten te komen want de flappen zijn te groot om ze op een deftige manier rond uw lijf te draperen; ik vraag me écht nog altijd af hoe ge zo'n trui op de juiste manier moet dragen. Maar als nachtelijke borstvoedingstrui is hij geweldig! Ik heb het zelf lekker warm én ik kan Juul helemaal induffelen tijdens het drinken.
Nils heeft de trui vandaag ontdekt, en is nu ook fan. Het spelleke "wie komt er bij mij???" is toch véél indrukwekkender als er een soort van vleermuis klaarstaat om u op te vangen in plaats van twee kale mama-armkes? Groot plezier ook als die mama ineens in een kangoeroe verandert, Nilske lekker ingepakt in de flappen en springen maar!
Kobe en Tijn zijn, hoe ge 't ook draait of keert, op van die fijne mama-Nils-momentjes gewoon vuile meelopers... Helaas ben ik nog maar een beginnende kangoeroe dus met drie jongens tegelijk door de living springen, het lijkt me allesbehalve gezond. Zéker op een feestdag! Gelukkig was het zo ook goed:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten