Oef!

Na enkele dagen achter te zitten, zijn we nu eindelijk weer mee! Van de voorbije dagen heb ik wel enkel foto's gepost, omdat ik voorlopig eigenlijk alleen maar achter de computer kruip als Nils aan 't drinken is. Dan kan ik met één hand een beetje rondklikken en wat dingen lezen, maar dikwijls ontbreekt dan de goesting om met één hand aan nen helen uitleg te beginnen... :)

Ge zou mij hier nu moeten zien zitten, compleet onderuitgezakt voor de computer, Nils al slapend op mijnen buik, ne rugspecialist zou er spontaan kwaad van worden, maar kom, ik heb nu even mijn twee handen vrij dus daar gaan we van profiteren! ;)

Geen speciaal dagje vandaag, Kobe was naar school en Tijn naar de crèche. Wij dus hup naar 't shoppingcenter, Pieter had dringend ne nieuwe jas nodig en dat was er nog niet van gekomen... Uiteraard nog een massa kleertjes voor de kinderen gekocht ook, ikzelf had nog geen goesting om ontelbare keren in en uit pashokjes te kruipen :) Heb het wel drie keer gedaan: twee keer om Nils aan te leggen zodat hij kon drinken, en één keer om borstvoedingsbh's te passen. Dat laatste was nog gemakkelijker gezegd dan gedaan, want vanaf het moment dat ik mijn bh uitdeed liep de melk er uit, dus 't moest raprap... Achja, we hebben nog eens goed kunnen lachen, dat wel, maar 't was absoluut geen zicht zenne!!! :)

Owja, gisteren zijn we op controle geweest bij de kinderarts. Ons ventje is volledig goedgekeurd: weegt net geen vier kilo nu en is al 53,5cm groot, dus die vliegt vooruit! Hebben wel druppelkes voor zijn ogen voorgeschreven gekregen, want die zijn al een paar dagen ontstoken, en zijn navelke moeten we nu ook goed in het oog houden wat dat zou er eigenlijk al afgevallen moeten zijn en dat blijft maar stevig vasthangen. Als dat ding zich daar koppig blijft vastklampen, moeten we volgende week weer terug. De oogjes zijn gelukkig na één dag druppelen al stukken beter, dus da's al super! 't Was maar een zielig zicht, zo'n koppel etteroogjes...
Ziezo, nu nog een fotootje van onze kleine kapoen en dan ga ik mezelf hier eens uit mijn hachelijke positie redden en mij bij Pieter in de zetel smijten. Zalig toch, zo 's avonds niks moeten doen! Daar moet ik echt nog aan wennen, maar met nog een dikke 7 maanden "niksdoen" in het vooruitzicht, komt dat wel in orde! :)