maandag 18 februari 2008

Met een beetje vertraging...

... dan hier toch echo nummer 1!

















Jaha, het klein beest is al 1,5 centimeter groot! Nu op het moment dat ik dit typ zijn we al een week verder en is het dus al weer wat groter, maar dat zijn details natuurlijk...
De reden voor de vertraging: moe, moe, en nog eens moe! Amai, de Pieter zijn geduld werd hier de afgelopen twee weken nogal op de proef gesteld! Ik had nergens zin in, vond alles stom, kon alleen nog maar zagen, en het erge is dan dat ge dat wel doorhebt van uw eigen maar dat ge er precies niks aan kunt doen... Jawadde, het klinkt erg maar af en toe was ik het echt beu dat zwanger zijn!

Nu is 't gelukkig beter, al is er weer andere miserie voor in de plaats gekomen. Vorige week en vooral dit weekend verloor ik precies een beetje bloed, niet echt knalrood maar zo wat roos en soms bruin (de verdere details ga ik jullie echt wel besparen, sorry voor de gevoelige zielen waarvoor dit al te veel is... haha). Ikke dus beetje in paniek naar de gynaecoloog van wacht gebeld, die zei dat ik veel moest rusten en dat ik als het erger werd naar het ziekenhuis moest gaan. En dat ik zéker geen "betrekkingen" mocht hebben, dat heeft hij toch wel ne keer of vijf herhaald. Jaha, precies of ik heb daar met mijn ambetant zwanger steendood lijf nog veel goesting in tegenwoordig... Maar kom, dat zijn ook details... :)
Na een weekend platliggen (leve Zelda, zo kan ik wel wéken platliggen als het moet!) was ik er deze morgend toch nog altijd niet gerust op, dus effe langs geweest bij de gynaecoloog. Blijkbaar heb ik weer één of andere infectie aan de baarmoederhals (de driehonderdvijfendertigste... nee, dat nu ook weer niet maar heb er toch al veel gehad...) én daar komt nog bij dat ik sinds ik zwanger ben ook gezegend ben met constipatie (ge hoort het, echt fijn zo zwanger zijn!). Soit, heel dat boeleke daar vanbinnen schuurt dus tegen elkaar waardoor ik daar één of ander wondje heb... Wat een opluchting dat het dat maar is natuurlijk, op de echo gezien dat alles in orde is, dus dat was wel een geruststelling.
Nu moet ik een weekje rusten, magnesium nemen om mijn darmen terug wat beter te laten werken, en dan vrijdag terug op controle om te zien of het verbeterd is... Te hopen van wel, want anders wordt het antibiotica en dat is natuurlijk niet zo'n geweldig plan als ge zwanger zijt!

Geen opmerkingen: